مكتوبات | يگرمنجى مكتوب | 319
(316-367)

اوچنجى كلمه: {لاَ شَرِيكَ لَهُ} يعنى: ناصلكه الوهيتنده و سلطنتنده شريكى يوقدر؛ ”اﷲ“ بر اولور، متعدّد اولاماز. اويله ده؛ ربوبيتنده و إجراآتنده و ايجاداتنده دخى شريكى يوقدر. بعضًا اولور كه؛ سلطان بر اولور، سلطنتنده شريكى اولماز.. فقط إجراآتنده، اونڭ مأمورلرى اونڭ شريكى صاييليرلر و اونڭ حضورينه هركسڭ گيرمه‌سنه مانع اولورلر. ”بزه ده مراجعت ايت“ ديرلر. فقط أزل، أبد سلطانى اولان جنابِ حق، سلطنتنده شريكى اولماديغى گبى؛ إجراآتِ ربوبيتنده دخى معينلره، شريكلره محتاج دگلدر. أمر و إراده‌سى، حول و قوّتى اولمازسه هيچ بر شى، هيچ بر شيئه مداخله ايده‌مز. طوغريدن طوغرى‌يه هركس اوڭا مراجعت ايده‌بيلير. شريكى و معينى اولماديغندن، او مراجعتجى آدمه ”ياساقدر، اونڭ حضورينه گيره‌مزسڭ“ دينيلمز.


ايشته شو كلمه، روحِ بشر ايچون شويله بر مژده ويرر كه: ايمانى ألده ايدن روحِ بشر؛ مانعسز، مداخله‌سز، حائلسز، ممانعتسز، هر حالنده، هر آرزوسنده، هر آنده، هر يرده او أزل و أبد و خزائنِ رحمت مالكى و دفائنِ سعادت صاحبى اولان جميلِ ذو الجلال، قديرِ ذو الكمالڭ حضورينه گيروب، حاجاتنى عرض ايده‌بيلير. و رحمتنى بولوب، قدرتنه إستناد ايده‌رك، كمالِ فرح و سرورى قزانه‌بيلير.


دردنجى كلمه: {لَهُ الْمُلْكُ} يعنى: ملك عمومًا اونڭدر. سن، هم اونڭ ملكيسڭ، هم مملوكيسڭ، هم ملكنده چاليشييورسڭ. شو كلمه، شويله شفالى بر مژده ويرييور و دييور: أى إنسان! سن كنديڭى، كنديڭه مالك صايمه. چونكه سن كنديڭى إداره ايده‌مزسڭ، او يوك آغيردر. كندى باشڭه محافظه ايده‌مزسڭ، بلالردن صاقينوب، لوازماتڭى يرينه گتيره‌مزسڭ. اويله ايسه بيهوده إضطرابه دوشوب عذاب چكمه، ملك باشقه‌سنڭدر. او مالك، هم قديردر، هم رحيمدر؛ قدرتنه إستناد ايت، رحمتنى إتهام ايتمه. كدرى بيراق، كيفڭى چك. زحمتى آت، صفايى بول.


سس يوق