مكتوبات | يگرمنجى مكتوب | 320
(316-367)

هم دير كه: معنًا سَوْديگڭ و علاقه‌دار اولديغڭ و پريشانيتندن متأثّر اولديغڭ و إصلاح ايده‌مديگڭ شو كائنات، بر قديرِ رحيمڭ ملكيدر. ملكى صاحبنه تسليم ايت، اوڭا بيراق.. جفاسنى دگل، صفاسنى چك. او هم حكيمدر، هم رحيمدر. ملكنده ايستديگى گبى تصرّف ايدر، چويرر. دهشت آلديغڭ زمان، إبراهيم حقّى گبى ”مولا گوره‌لم نيلر، نيلرسه گوزل أيلر“ دى، پنجره‌لردن سير ايت، ايچلرينه گيرمه.


بشنجى كلمه: {وَ لَهُ الْحَمْدُ} يعنى: حمد و ثنا، مدح و منّت اوڭا مخصوصدر، اوڭا لايقدر. ديمك نعمتلر اونڭدر و اونڭ خزينه‌سندن چيقار. خزينه ايسه، دائميدر. ايشته شو كلمه، شويله مژده ويروب دييور كه: أى إنسان! نعمتڭ زوالندن ألم چكمه. چونكه رحمت خزينه‌سى توكنمز. و لذّتڭ زوالنى دوشونوب، او ألمدن فرياد ايتمه. چونكه او نعمت ميوه‌سى، بر رحمتِ بى‌نهايه‌نڭ ثمره‌سيدر. آغاجى باقى ايسه، ميوه گيتسه ده يرينه گلن وار. نعمتڭ لذّتى ايچنده، او لذّتدن يوز درجه داها زياده لذّتلى بر إلتفاتِ رحمتى حمد ايله دوشونوب، لذّتى بردن يوز درجه ياپابيليرسڭ. ناصلكه بر پادشاهِ ذى‌شانڭ سڭا هديه ايتديگى بر ألما لذّتى ايچنده يوز بلكه بيڭ ألمانڭ لذّتنڭ فوقنده، بر إلتفاتِ شاهانه لذّتنى سڭا إحساس و إحسان ايدر. اويله ده: {لَهُ الْحَمْدُ} كلمه‌سيله، يعنى حمد و شكر ايله، يعنى نعمتدن إنعامى حسّ ايتمكله، يعنى منعمى طانيمقله و إنعامنى دوشونمكله، يعنى اونڭ رحمتنڭ إلتفاتنى و شفقتنڭ توجّهنى و إنعامنڭ دوامنى دوشونمكله؛ نعمتدن بيڭ درجه داها لذيذ، معنوى بر لذّت قپوسنى سڭا آچار.


سس يوق