مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 646
(560-665)

ايشته بو حاله گرفتار اولانلر، ميزانِ شريعتى ألده طوتمق و اصول الدين علماسنڭ دستورلرينى كندينه ئولچو إتّخاذ ايتمك و إمامِ غزالى و إمامِ ربّانى گبى محقّقينِ أوليانڭ تعليماتلرينى رهبر ايتمك گركدر. و دائما نفسنى إتهام ايتمكدر. و قصوردن، عجز و فقردن باشقه نفسڭ ألنه ويرمه‌مكدر. بو مشربده‌كى شطحات، حبِّ نفسدن نشئت ايدييور. چونكه محبّت گوزى، قصورى گورمز. نفسنه محبّتى ايچون، او قصورلى و لياقتسز بر جام پارچه‌سى گبى نفسنى، بر پيرلانطه، بر ألماس ظن ايدر. بو نوع ايچنده‌كى أڭ تهلكه‌لى بر خطا شودر كه؛ قلبنه إلهامى بر طرزده گلن جزئى معنالرى ”كلام اﷲ“ تخيّل ايدوب، آيت تعبير ايتمه‌لريدر. و اونڭله، وحيڭ مرتبۀِ علياىِ أقدسنه بر حرمتسزلك گلير. أوت بال آريسينڭ و حيواناتڭ إلهاماتندن طوت، تا عوامِ ناسڭ و خواصِّ بشريه‌نڭ إلهاماتنه قدر و عوامِ ملائكه‌نڭ إلهاماتندن، تا خواصِّ كَرُّوبيونڭ إلهاماتنه قدر بتون إلهامات، بر نوع كلماتِ ربّانيه‌در. فقط مظهرلرڭ و مقاملرڭ قابليتنه گوره كلامِ ربّانى؛ يتمش بيڭ پرده‌ده تلمّع ايدن آيرى آيرى جلوۀِ خطابِ ربّانيدر.

سس يوق

مكتوبات