Kur’an’ın hizmetkârlarını istiâzeye dâvet eder. Bu mu’cize-i gaybiye, beş işâretle kısaca beyan edilecek. Şöyle ki:

Bu sûrenin herbir âyetinin mânaları çoktur. Yalnız mânayı işâri ile beş cümlesinde dört defa kelimesini tekrar etmek, ve kuvvetli münâsebet-i mâneviye ile beraber dört tarzda bu asrın emsalsiz dört dehşetli ve fırtınalı maddî ve mânevî şerlerine ve inkılâplarına ve mübârezelerine aynı tarih ile parmak basmak ve mânen: "Bunlardan çekininiz" emretmek, elbette Kur’an’ın i’câzına yakışır bir irşâd-ı gaybîdir.

Meselâ; başta cümlesi, binüçyüz elliiki, veya dört (1352-1354) tarihine hesab-ı ebcedî ve cifriyle tevâfuk edip, nev’i beşerde en geniş hırs ve hasedle ve birinci harbin sebebiyle vukua gelmeye hazırlanan İkinci Harb-i Umumiye işaret eder. Ve Ümmet-i Muhammediyeye (A.S.M) mânen der: "Bu harbe girmeyiniz, ve Rabbinize iltica ediniz." Ve bir mânayı remziyle, Kur’anın hizmetkârlarından olan Risale-i Nur Şâkirdlerine hususî bir iltifat ile, onların Eskişehir hapsinden,