Altıncısı: Kur’ân’ın altı ciheti nurânîdir; sıdk ve hakkaniyetini gösterir. Evet; altında hüccet ve bürhan direkleri, üstünde sikke-i i’caz lem’aları, önünde ve hedefinde saadet-i dareyn hediyeleri, arkasında nokta-i istinâdı vahy-i semavî hakîkatları, sağında hadsiz ukul-ü müstakîmenin delillerle tasdikleri, solunda selim kalblerin ve temiz vicdanların ciddî itmi’nanları ve samimî incizapları ve teslimleri, Kur’ân’ın fevkalâde hârika metin ve hücum edilmez bir kal’a-i semaviye-i arziye olduğunu isbat ettikleri gibi.. altı makamdan dahi O’nun ayn-ı hak ve sâdık olduğuna ve beşerin kelâmı olmadığına, hem yanlış olmadığına imza eden başta, bu kâinatta dâima güzelliği izhâr, iyiliği ve doğruluğu himaye ve sahtekârları ve müfterileri imha ve izâle etmek âdetini bir düstûr-u faaliyet ittihaz eden bu kâinatın mutasarrıfı; o Kur’ân’a, âlemde en makbûl, en yüksek, en hâkîmane bir makam-ı hürmet ve bir mertebe-i muvaffakıyet vermesiyle O’nu tasdik ve imza ettiği gibi İslâmiyetin menbaı ve Kur’ân’ın tercümanı olan Zâtın (Aleyhissalâtü Vesselâm) herkesten ziyâde O’na îtikad ve ihtiramı ve nüzulü zamanında uyku gibi bir vaziyet-i nâîmanede bulunması ve sâir kelâmları O’na yetişememesi ve bir derece benzememesi ve ümmiyetiyle beraber gitmiş ve gelecek hakîki hâdisat-ı kevniyeyi, gaybiyane, Kur’ân ile tereddütsüz ve itmi’nan ile beyân etmesi ve çok dikkatli gözlerin altında, hiçbir hile, hiçbir yanlış vaziyeti görülmeyen O tercümanın, bütün kuvvetiyle, Kur’ân’ın herbir hükmüne îman edip tasdik etmesi ve hiçbir şey onu sarsmaması; Kur’ân semavî, hakkaniyetli ve kendi Hâlık-ı Rahîminin mübârek kelâmı olduğunu imza ediyor.

Hem nev’-i insanın humsu, belki kısm-ı âzamı, göz önündeki o Kur’âna müncezibane ve dindarane irtibatı ve hakîkatperestane ve müştakane kulak vermesi ve çok emârelerin ve vâkıaların ve keşfiyatın şehâdetiyle, cin ve melek ve ruhanîlerin dahi tilâveti vaktinde pervane gibi hakperestâne etrafında toplanması, Kur’ân’ın kâinatça makbûliyetine ve en yüksek bir makamda bulunduğuna bir imzadır.