Şualar | OnBeşinci Şuâ | 587
(529-621)

Beş küllî delil ve hüccetleri ihtivâ eden On birinci Delil:

Bu delil, sâbıkan zikredilen Arabî fıkranın âhirinde yazılan delilin başka ve daha güzel bir tarzıdır. Şiddetli hastalık sebebiyle, gâyet kısa bir işâretle bundaki “beş-altı” geniş delilleri beyândır.

Evvelâ: Bütün zeminde görüyoruz; tam bilmekten ve meharetten gelen gâyet suhulet ve kolaylıkla acib zîhayat makineler, def’aten ve bir kısmı bir dakikada düzgün, ölçülü, emsalinden fârikalı yapılmaları, nihayetsiz bir ilme delâlet ve san’attaki meharet-i ilmiyeden gelen suhûlet ve kolaylık derecesinde o ilmin kemâline şehâdet eder.

Sâniyen: Gâyet kesret ve çokluk içinde şaşırmadan gâyet derecede san’atlı, mükemmel îcadlar, nihayetsiz bir kudret içinde hadsiz bir ilme delâlet ve Alîm ve Kadîr-i Mutlak’a hadsiz şehâdet eder.

Sâlisen: Sür’at-i mutlaka ve gâyet çabuk yapılmakla beraber, gâyet derecede mîzanlı, ölçülü îcatları; hadsiz bir ilme delâlet ve adedlerince bir Alîm-i Mutlak ve Kadîr-i Mutlak’a şehâdet ederler.

Râbian: Gâyet geniş bütün zemin yüzünde hadsiz zîhayatların vüs’at-i mutlaka ile beraber gâyet san’atkârane, süslü, kemâl-i hüsn-ü san’at ile yapılmaları hiç şaşırmayan, herşeyi beraber gören, bir şeyi bir şeye mâni olmayan bir ihatalı ilme delâlet ve bir Alîm-i Küll-i Şey ve Kadîr-i Mutlak’ın masnu’ları olduklarına herbiri ve beraber şehâdet ederler.

Dinle
-