Sözler | OnYedinci Söz | 220
İKİNCİ LEVHA
[Ehl-i hidâyet ve huzurun hakîkat-ı dünyalarına işaret eder levhadır.]
Dema gaflet zeval buldu — Ve nur-u Hak ayan gördüm.
Vücûd, bürhân-ı Zât oldu — Hayat, mir’at-ı Hak’tır gör.
Akıl, miftah-ı kenz oldu — Fena, bab-ı bekâdır gör.
Kemâlin lem’ası söndü — Fakat, şems-i Cemâl var gör.
Zeval, ayn-ı visal oldu — Elem, ayn-ı lezzettir gör.
Ömür nefs-i amel oldu — Ebed ayn-ı ömürdür gör.
Zalâm zarf-ı ziyâ oldu — Bu mevtte hak hayat var gör.
Bütün eşya enîs oldu — Bütün asvat zikirdir gör.
Bütün zerrat-ı mevcûdât — Birer zâkir, müsebbih gör.
Fakrı, kenz-i gına buldum — Aczde tam kuvvet var gör.
Eğer Allah’ı buldunsa — Bütün eşya senindir gör.
Eğer Mâlik-i Mülk’e memlûk isen — O’nun mülkü senindir gör.
Eğer hodbin ve kendi nefsine mâlik isen — Bilâ-addin belâdır gör,
Bilâ-haddin azabdır tad, — Bilâ-gayet ağırdır gör.
Eğer hakikî abd-i hudabin isen — Hududsuz bir sâfadır gör.
Hesabsız bir sevab var tad — Nihayetsiz saadet gör...