أى آرقداش! ديمك، بو موقّت مملكت بر تارلا حكمندهدر. بر تعليمگاهدر، بر پازاردر. ألبته آرقهسنده بر محكمۀِ كبرا، بر سعادتِ عظما گلهجكدر. أگر بونى إنكار ايتسهڭ؛ بتون ضابطلردهكى جزدانلرى، دفترلرى تجهيزاتلرى، دستورلرى بلكه شو مملكتدهكى بتون إنتظاماتى، حتّى حكومتى إنكار ايتمگه مجبور اولورسڭ و بتون واقع اولان إجراآتڭ وجودينى تكذيب ايتمك لازم گلير. او وقت سڭا، إنسان و ذىشعور دينلمز. سوفسطائيلردن داها عقلسز اولورسڭ.
صاقين ظن ايتمه؛ تبديلِ مملكت دليللرى بو ”اون ايكى صورته“ منحصردر. بلكه حدّ و حسابه گلمز أمارهلر، دليللر وار كه: شو قرارسز متغيّر مملكت؛ زوالسز، مستقر بر مملكته تحويل ايديلهجكدر. هم حدّ و حسابه گلمز إشارتلر، علامتلر وار كه: بو أهالى، شو موقّت مسافرخانهلردن آلينهجق، سلطنتڭ مقرِّ دائميسنه گوندريلهجك.
باخصوص، گل سڭا ”اون ايكى صورت“ قوّتندن داها قوّتلى بر برهان داها گوسترهجگم.
ايشته گل باق، شو اوزاقدهكى گورونن جماعتِ عظيمه ايچنده، أوّل آطهده گورديگمز بيوك نشان صاحبى ياورِ أكرم بر تبليغاتده بولونويور. گيدهلم، ديڭلهيهلم. باق او پارلاق ياورِ أكرم، باق او يوكسكده تعليق ايديلمش فرمانِ أعظمى أهالىيه بيلديرييور و دييور كه: ”حاضرلانڭز؛ باشقه، دائمى بر مملكته گيدهجكسڭز. اويله بر مملكت كه، بو مملكت اوڭا نسبةً بر زندان حكمندهدر. پادشاهمزڭ مقرِّ سلطنتنه گيدوب مرحمتنه، إحسانلرينه مظهر اولاجقسڭز. أگر گوزلجه بو فرمانى ديڭلهيوب إطاعت ايتسهڭز... يوقسه عصيان ايدوب ديڭلهمزسهڭز، مدهش زندانلره آتيلاجقسڭز.“ گبى تبليغاتده بولونويور. سن ده گورييورسڭ كه؛ او فرمانِ أعظمده اويله إعجازكار بر طرّه وار كه، هيچ بر وجهله قابلِ تقليد دگل. سنڭ گبى سرسملردن باشقه هركس؛ او فرمان، پادشاهڭ فرمانى اولديغنى قطعى بيلير. و او پارلاق ياورِ أكرمده اويله نشانلر وار كه؛ سنڭ گبى كورلردن باشقه هركس او ذاتى، پادشاهڭ پك طوغرى ترجمانِ أوامرى اولديغنى يقينًا آڭلار.