سوزلر | اوننجى سوز | 77
(62-158)
مقدّمه

بر قاچ إشارتله باشقه يرلرده يعنى يگرمى ايكنجى، اون طوقوزنجى، يگرمى آلتنجى سوزلرده ايضاح ايديلن بر قاچ مسئله‌يه إشارت ايدرز.


برنجى إشارت: حكايه‌ده‌كى سرسم آدمڭ او أمين آرقداشيله، اوچ حقيقتلرى وار:


برنجيسى: نفسِ أمّاره‌م ايله قلبمدر.


ايكنجيسى: فلسفه شاكردلريله، قرآنِ حكيم تلميذلريدر.


اوچنجيسى: اُمّتِ إسلاميه ايله ملّتِ كفريه‌در.


فلسفه شاكردلرى و ملّتِ كفريه و نفسِ أمّاره‌نڭ أڭ مدهش ضلالتى، جنابِ حقّى طانيمامقده‌در. حكايه‌ده ناصل أمين آدم ديمشدى: ”بر حرف كاتبسز اولماز، بر قانون حاكمسز اولماز.“ بز ده ديرز:


ناصلكه بر كتاب، باخصوص اويله بر كتاب كه؛ هر كلمه‌سى ايچنده كوچك قلمله بر كتاب يازيلمش، هر حرفى ايچنده اينجه قلم ايله منتظم بر قصيده يازيلمش. كاتبسز اولمق، صوڭ درجه محالدر. اويله ده شو كائنات نقّاشسز اولمق، صوڭ درجه محال أندر محالدر. زيرا بو كائنات اويله بر كتابدر كه، هر صحيفه‌سى چوق كتابلرى تضمّن ايدر. حتّى هر كلمه‌سى ايچنده بر كتاب واردر. هر بر حرفى ايچنده بر قصيده واردر. ير يوزى بر صحيفه‌در، نه قدر كتاب ايچنده وار. بر آغاج بر كلمه‌در، نه قدر صحيفه‌سى واردر. بر ميوه بر حرف؛ بر چكردك، بر نقطه‌در. او نقطه‌ده قوجه بر آغاجڭ پروغرامى، فهرسته‌سى وار. ايشته بويله بر كتاب، أوصافِ جلال و جماله، نهايتسز قدرت و حكمته مالك بر ذاتِ ذو الجلالڭ نقشِ قلمِ قدرتى اولابيلير. ديمك عالمڭ شهوديله، بو ايمان لازم گلير. إلاّ كه، ضلالتدن سرخوش اولمش اوله...

سس يوق

سوزلر