سوزلر | اون بشنجى سوز | 250
(233-254)

الحاصل: اون طوقوزنجى مكتوبڭ اون سكزنجى إشارتنده دينلديگى گبى؛ ناصل قولاقلى عامى طبقه‌سى إعجازِ قرآن فهمنده ديمش: قرآن، بتون ديڭله‌ديگم و دنياده موجود كتابلره قياس ايديلسه، هيچ بريسنه بڭزه‌ميور و اونلرڭ درجه‌سنده دگلدر. اويله ايسه يا قرآن عمومنڭ آلتنده‌در ويا عمومنڭ فوقنده بر درجه‌سى واردر. عمومڭ آلتنده‌كى شق ايسه، محال اولمقله برابر، هيچ بر دشمن حتّى شيطان دخى دييه‌مز و قبول ايتمز. اويله ايسه قرآن، عموم كتابلرڭ فوقنده‌در. اويله ايسه معجزه‌در.


عينًا اويله ده، بز ده علمِ اصول و فنِّ منطقجه سبر و تقسيم دينلن أڭ قطعى بر حجّتله ديرز: أى شيطان و أى شيطانڭ شاكردلرى! قرآن، يا عرشِ أعظمدن، إسمِ أعظمدن گلمش بر كلام اللّٰهدر وياخود (حاشا ثمّ حاشا، يوز بيڭ كرّه حاشا) يرده ساخته‌كار و اللّٰهدن قورقماز و اللّٰهى بيلمز، إعتقادسز بر بشرڭ دوزمه‌سيدر. بو ايسه أى شيطان، سابق حجّتلره قارشى بونى سن دييه‌مدڭ و دييه‌مزسڭ و دييه‌ميه‌جكسڭ. اويله ايسه بِالضروره و بِلا شبهه قرآن، خالقِ كائناتڭ كلاميدر. چونكه اورته‌سى يوقدر و محالدر و اولاماز. ناصلكه قطعى بر صورتده إثبات ايتدك. سن ده گوردڭ و ديڭله‌دڭ.


سس يوق

سوزلر