توكّل ايدن و ايتمهينڭ مثاللرى، شو حكايهيه بڭزر:
وقتيله ايكى آدم هم بللرينه، هم باشلرينه آغير يوكلر يوكلهنوب، بيوك بر سفينهيه بر بيلت آلوب گيرديلر. بريسى گيرر گيرمز يوكنى گمىيه بيراقوب، اوستنده اوطوروب نظارت ايدر. ديگرى هم أحمق، هم مغرور اولديغندن يوكنى يره بيراقمييور. اوڭا دينلدى: ”آغير يوكڭى گمىيه بيراقوب راحت ايت.“ او ديدى: ”يوق، بن بيراقميهجغم. بلكه ضايع اولور. بن قوّتلىيم. مالمى، بلمده و باشمده محافظه ايدهجگم.“ ينه اوڭا دينلدى: ”بزى و سزى قالديران شو أمنيتلى سفينۀِ سلطانيه داها قوّتليدر، داها زياده ايى محافظه ايدر. بلكه باشڭ دونر، يوكڭ ايله برابر دڭزه دوشرسڭ. هم گيتدكجه قوّتدن دوشرسڭ. شو بوكولمش بلڭ، شو عقلسز باشڭ گيتدكجه آغيرلاشان شو يوكلره طاقت گتيرهميهجك. قپودان دخى أگر سنى بو حالده گورسه، يا ديوانهدر دييه سنى طرد ايدهجك. يا خائندر، گميمزى إتهام ايدييور، بزمله إستهزا ايدييور، حپس ايديلسين، دييه أمر ايدهجكدر. هم هركسه مسخره اولورسڭ. چونكه أهلِ دقّت نظرنده، ضعفى گوسترن تكبّرڭ ايله، عجزى گوسترن غرورڭ ايله، ريايى و ذلّتى گوسترن تصنّعڭ ايله كنديڭى خلقه مضحكه ياپدڭ. هركس سڭا گولويور.“ دينلدكدن صوڭره او بيچارهنڭ عقلى باشنه گلدى. يوكنى يره قويدى، اوستنده اوطوردى. ”اوخ!.. اﷲ سندن راضى اولسون. زحمتدن، حپسدن، مسخرهلقدن قورتولدم.“ ديدى.
ايشته أى توكّلسز إنسان! سن ده بو آدم گبى عقلڭى باشڭه آل، توكّل ايت. تا بتون كائناتڭ ديلنجيلگندن و هر حادثهنڭ قارشيسنده تيترهمكدن و خودفروشلقدن و مسخرهلقدن و شقاوتِ اُخرويهدن و تضييقاتِ دنيويه حپسندن قورتولاسڭ.