شو سوره‌نڭ باشنده قيامت گوننى إثبات ايچون دير: ”سزه زمينى گوزل سريلمش بر بشيك؛ طاغلرى خانه‌ڭزه و حياتڭزه دفينه‌لى ديرك، خزينه‌لى قازيق؛ سزى بربرينى سَور، اُنسيت ايدر چيفت؛ گيجه‌يى خوابِ راحتڭزه اورتو؛ گوندوزى ميدانِ معيشت؛ گونشى ايشيق ويريجى، ايصينديريجى بر لامبا؛ بلوطلرى آبِ حيات چشمه‌سى گبى اوندن صويى آقيتدم. بسيط بر صودن بتون أرزاقڭزى طاشييان بتون چيچكلى، ميوه‌لى مختلف أشيايى قولاى و آز بر زمانده ايجاد ايدرز. اويله ايسه، يومِ فصل اولان قيامت سزى بكله‌يور. او گونى گتيرمك بزه آغير گله‌مز.“ ايشته بوندن صوڭره قيامتده طاغلرڭ طاغيلماسى، سماواتڭ پارچه‌لانمسى، جهنّمڭ حاضرلانمه‌سى و جنّت أهلنه باغ و بوستان ويرمسنى گيزلى بر صورتده إثباتلرينه إشارت ايدر. معنًا دير: ”مادام گوزيڭز اوڭنده طاغ و زمينده شو ايشلرى ياپار. آخرتده دخى بونلره بڭزر ايشلرى ياپار.“ ديمك سوره‌نڭ باشنده‌كى ”طاغ“، قيامتده‌كى طاغلرڭ حالنه باقار و باغ ايسه، آخرده و آخرتده‌كى حديقه‌يه و باغه باقار. ايشته سائر نقطه‌لرى بوڭا قياس ايت، نه قدر گوزل و عالى بر اسلوبى وار، گور.

مثلا:{قُلِ اللّٰهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ} إلى آخر... اويله بر اُسلوبِ عاليده بنى بشرده‌كى شئوناتِ إلٰهيه‌يى و گيجه و گوندوزڭ دوراننده‌كى تجلّياتِ إلٰهيه‌يى و سنه‌نڭ موسملرنده اولان تصرّفاتِ ربّانيه‌يى و ير يوزنده حيات ممات، حشر و نشرِ دنيويه‌ده‌كى إجراآتِ ربّانيه‌يى اويله بر علوى اُسلوب ايله بيان ايدر كه، أهلِ دقّتڭ عقللرينى تسخير ايدر. پارلاق و علوى گنيش اسلوبى، آز دقّت ايله گورونديگى ايچون شيمديلك او خزينه‌يى آچميه‌جغز.