گنجلگه محبّتڭ ايسه: مادام جنابِ حقّڭ گوزل بر نعمتى جهتنده سومشسڭ؛ ألبته اونى عبادتده صرف ايدرسڭ، سفاهتده بوغديروب ئولديرمزسڭ. اويله ايسه او گنجلكده قزانديغڭ عبادتلر، او فانى گنجلگڭ باقى ميوهلريدر. سن إختيارلندقجه، گنجلگڭ اييلكلرى اولان باقى ميوهلرينى ألده ايتديگڭ حالده، گنجلگڭ ضررلرندن، طاشقينلقلرندن قورتولورسڭ. هم إختيارلقده داها زياده عبادته موفّقيت و مرحمتِ إلٰهيهيه داها زياده لياقت قزانديغڭى دوشونورسڭ. أهلِ غفلت گبى بش اون سنهلك بر گنجلك لذّتنه مقابل، أللى سنهده ”أيواه گنجلگم گيتدى“ دييه تأسّف ايدوب، گنجلگه آغلاميهجقسڭ. ناصلكه، اويلهلرڭ بريسى ديمش: {لَيْتَ الشَّبَابَةَ يَعُودُ يَوْمًا فَاُخْبِرُهُ بِمَا فَعَلَ الْمَشِيبُ} يعنى: كاشكه گنجلگم بر گون دونسه ايدى؛ إختيارلق بنم باشمه نهلر گتيرديگنى شكوا ايدهرك خبر ويرهجكدم.“
بهار گبى زينتلى مشهرلره محبّت ايسه: مادام صنعتِ إلٰهيهيى سيران إعتباريلهدر. او بهارڭ گيتمهسيله، تماشا لذّتى زائل اولماز. چونكه بهار يالديزلى بر مكتوب گبى، ويرديگى معنالرى هر وقت تماشا ايدهبيليرسڭ. سنڭ خيالڭ و زمان، ايكيسى ده سينهما شريدلرى گبى سڭا او تماشا لذّتنى إدامه ايتديرمكله برابر او بهارڭ معنالرينى، گوزللكلرينى سڭا تازهلنديررلر. او وقت محبّتڭ أسفلى، ألملى، موقّت اولماز. لذّتلى، صفالى اولور.
دنيايه محبّتڭ ايسه: مادام جنابِ حقّڭ نامنهدر. او وقت دنيانڭ دهشتلى موجوداتى، سڭا انسيتلى بر آرقداش حكمنه گچر. مزرعۀِ آخرت جهتيله سَوْديگڭ ايچون، هر شيئنده، آخرته فائده ويرهجك بر سرمايه، بر ميوه آلابيليرسڭ. نه مصيبتلرى سڭا دهشت ويرر، نه زوال و فناسى سڭا صيقنتى ويرر. كمالِ راحتله او مسافرخانهده مدّتِ إقامتڭى گچيررسڭ. يوقسه أهلِ غفلت گبى سَورسهڭ، يوز دفعه سڭا سويلهمشز كه: صيقنتيلى، أزيجى، بوغوجى، فنايه محكوم، نتيجهسز بر محبّت ايچنده بوغولور، گيدرسڭ.