أوت {اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ اَحَبَّ} سرّنجه، عادى بر آدم، أڭ يوكسك بر مقامه، محبّت ايتديگى عالى مقام بر ذاتڭ تبعيتيله گيره‌بيلير.

يدنجى إشارت: گوزل شيلره و بهاره مشروع محبّتڭ، يعنى ”نه قدر گوزل ياپيلمش“ نظريله، او آثارڭ آرقه‌سنده‌كى أفعالڭ گوزللگنى و إنتظامنى و إنتظامِ أفعال آرقه‌سنده‌كى گوزل أسمانڭ جلوه‌لرينى و او گوزل أسمانڭ آرقه‌سنده صفاتڭ تجلّياتنى و هكذا سومكلگڭ نتيجه‌سى ايسه: دارِ بقاده او گوزل گورديگى مصنوعاتدن بيڭ دفعه داها گوزل بر طرزده أسمانڭ جلوه‌سنى و أسماء ايچنده‌كى جمال و صفاتنى، جنّتده گورمكدر. حتّى إمامِ ربّانى (رضى اﷲ عنه) ديمش كه: ”لطائفِ جنّت، جلوۀِ أسمانڭ تمثّلاتيدر.“ (تأمّل!..)

سكزنجى إشارت: دنياده، دنيانڭ آخرت مزرعه‌سى و أسماءِ إلٰهيه آيينه‌سى اولان ايكى گوزل يوزينه قارشى متفكّرانه محبّتڭ اُخروى نتيجه‌سى: دنيا قدر، فقط فانى دنيا گبى فانى دگل، باقى بر جنّت ويريله‌جكدر. هم دنياده يالڭز ضعيف گولگه‌لرى گوستريلن أسماء، او جنّتڭ آيينه‌لرنده أڭ شعشعه‌لى بر صورتده گوستريله‌جكدر. هم دنيايى، مزرعۀِ آخرت يوزنده سومه‌نڭ نتيجه‌سى: دنيايى فدانلق، يعنى آنجق فدانلرى بر درجه يتيشديرن كوچك بر مزرعه‌سى حكمنده اولاجق اويله بر جنّتى ويره‌جك كه: دنياده حواس و حسّياتِ إنسانيه، كوچك فدانلر اولديغى حالده، جنّتده أڭ مكمّل بر صورتده إنكشاف و دنياده تخمجقلر حكمنده اولان إستعدادلرى، أنواعِ لذائذ و كمالات ايله سنبللنه‌جك صورتده اوڭا ويريله‌جگى، رحمتڭ و حكمتڭ مقتضاسى اولديغى گبى، حديثڭ نصوصيله و قرآنڭ إشاراتيله ثابتدر. هم مادام دنيانڭ؛ هر خطانڭ باشى اولان مذموم محبّتى دگل، بلكه أسمايه و آخرته باقان ايكى يوزينى، أسماء و آخرت ايچون سومش و عبادتِ فكريه ايله او يوزلرى معمور ايتمش، گويا بتون دنياسيله عبادت ايتمش. ألبته دنيا قدر بر مكافات آلماسى، مقتضاىِ رحمت و حكمتدر. هم مادام آخرتڭ محبّتيله اونڭ مزرعه‌سنى سومش و جنابِ حقّڭ محبّتيله آيينۀِ أسماسنى سومش. ألبته دنيا گبى بر محبوب ايستر. او ده، دنيا قدر بر جنّتدر.