328/121- «Hazret-i Ya'lâ tarikında - nakl-i sahih ile- haber veriyor ki: Bir seferde, Talha veya Semure
deniler bir ağaç geldi, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın etrafında tavaf eder gibi döndü. Sonra
yine yerine gitti. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ferman etti ki: Yani: O ağaç, Cenab-ı Hak'tan
istedi ki, bana selâm etsin.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 128
Me'hazler: Müstedrek-ül Hâkim 2/617; Eş-Şifa 1/301; Şerh-üş Şifa - Aliyy-ül Karî 1/619; keza, Şehr
üş Şifa - Hafacî 3/53; Müsned-i Ahmed 4/170 ve 172, Ya'lâ bin Murre'den nakil; Mecma-uz Zevaid 9/6-7;
Delâil-ün Nübüvve - Beyhakî 6/23, 24; Delâil-ün Nübüvve - Ebu Nuaym 2/391 ve 393
Zabıt şekli: Delâil-ün Nübüvve - Beyhakî'nin ifadeleri şöyledir:
"Ya'lâ bin Murre Es-Sakafi'den rivayet, O demiş: "... Bir seferde Resul-i Ekrem'le (A.S.M.) beraber
yürüye yürüye bir yere geldik, konakladık. Peygamber (A.S.M.) orada yattı... Bir ağaç, yeri şak ederek
köklerini çıkarıp geldi ve Peygamber'in etrafında tavaf eyledi. Sonra yerine döndü. Resul-i Ekrem
(A.S.M.) uyandığında hâdiseyi kendisine aynen söyledim, dedi ki:
"Yani o ağaç, Rabbisinden izin istedi ki, Resulullah'a selâm etsin, ona izin verildi."
329/122- «Muhaddisler nakl-i sahih ile İbn-i Mes'ud'dan beyan ediyorlar ki: İbn-i Mes'ud dedi: "Batn-ı
Nahl denilen nam mevkide, Nusaybin ecinnîleri ihtida için Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'a geldikleri vakit, bir ağaç o ecinnîlerin geldiklerini haber
verdi." Hem İmam-ı Mücahid, o hadîsde İbn-i Mes'ud'dan naklederler ki: O cinnîler bir delil istediler.
Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm bir ağaca emretti; yerinden çıkıp geldi, sonra yine yerine gitti.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 128
Me'hazler: (Not: İki rivayet veya hadîsin me'hazlerini müşterek olarak veriyoruz. Zabıt şekli kısmında
herbirisinin bir rivayet şeklini kaydedeceğiz.)
Sahih-i Buharî 5/58, Abdurrahman bin Avf'dan rivayet; Feth-ül Bâri Şerh-i Buharî 7/171 ve 8/669;
Sahih-i Müslim 1/331 ve 333, İbn-i Mes'ud'dan rivayet; Sahih-i İbn-i Hibban 8/77; Müsned-i Humeydî
1/333; Ebu Davud kitab: 1, bab: 20; Tirmizî kitab: 44, Tefsir-i Sûre bab: 46 hadîs no: 3; Müsned-i Ahmed
1/458; Cem'-ül Fevaid 2/472; El-Hasais-ül Kübra 1/340-354, onüç tarik şekilleriyle; Delâil-ün Nübüvve
Beyhakî 2/225; Eş-Şifa -Kadı İyaz 1/301; Şerh-üş Şifa-Aliyy-ül Karî 1/619
Zabıt şekli:
1- Cinnîlerni geldiğini haber veren ağaç hakkındaki rivayet: Buharî'nin hadîsi:
2- Cinler, bir âyet ve bir mu'cize isteyinci; Resul-i Ekrem'in bir ağacı çağırması hakkındaki rivayetler:
Şerh-üş Şifa - Aliyy-ül Karî, Tefsir sahibi ve Abdullah bin Abbas'ın bir şakirdi olan İmam-ı Mücahid,
İbn-i Mes'ud'dan nakleder ki: ... diyerek, hem mezkûr rivayeti, hem de ona benzer başka bir rivayeti
nakleder.
330/123- «Sahih-i Tirmizî nakl-i sahih ile Hazret-i İbn-i Abbas'tan haber veriyor ki: İbn-i Abbas dedi
ki: Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm bir a'rabîye ferman etti:
"Ben, bu ağacın şu dalını çağırırsam, yanıma gelse, iman edecek misin?" "Evet" dedi. Resul-i Ekrem
Aleyhissalâtü Vesselâm çağırdı. O urcun, ağacının başından kopup, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü
Vesselâm'ın yanına atladı, geldi. Sonra emretti, yine yerine gitti.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 128
Me'hazler: Müstedrek-ül Hâkim 2/620, İmam-ı Zehebî sıhhatini tasdik etmiş; Tirmizî - Tahkik-i Ahmed Şâkir hadîs no: 3632 (İmam-ı Tirmizî demiş. Yani: "Şu hadîs hasen
ve garib ve sahihtir"); Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/33; Şerh-üş Şifa - Aliyy-ül Karî 1/622; Müsned-i Ahmed
Tahkik-i Ahmed Şâkir 3/293; Delâil-ün Nübüvve - Beyhakî 6/15; Mevarid-üz Zam'an sh: 520; Cem'-ül
Fevaid 2/472; Sünen-i Daremî Mukaddeme sh: 20; Mecma-uz Zevaid 9/10
Zabıt şekli: Müstedrek-ül Hâkim'in hadîsi: İbn-i Abbas'dan rivayet: Bir a'rabî Resul-i Ekrem'e
(A.S.M.) geldi, dedi: "Neyle bileyim ki, sen Resulullahsın?" Hadîsin diğer kısmı, aynı aynına Üstad'ın
yazdığı tarzdadır.
331/124- Hazret-i Üstad'ın yazdığı hadîs ve rivayetlerin sırası dışında olarak, burada bizzat Hazret-i
İmam-ı Ali'nin kaydetmiş olduğu bir rivayetini te'kid için yazıyoruz: Nehc-ül Belâga - İmam-ı Ali,
Tahkik-i Subhî Salih sh: 301-302
Kureyş'ten toplu bir cemaat, Resulullah'a gelerek bir âyet istedikleri zaman, ben de Resulullah'ın
yanında idim. Kureyşliler dediler ki: Ya Muhammed! Senin ne abâ ve ecdadından, ne de senin ailenden
hiç birisini dava etmediği pek büyük bir şeyi dava ediyorsun. Bu durumda biz de senden öyle bir şey
isteyeceğiz ki; eğer bize "Evet!" deyip o şeyi gösterebilirsen, o zaman diyeceğiz ki; sen Peygambersin.
Eğer yapmazsan, iyice bileceğiz ki, sen sâhir ve yalancısın.
Resul-i Ekrem (A.S.M.) dedi: "Nedir istediğiniz o şey?" Dediler: "Şu ağacı çağırır ve ağaç kök ve
damarlarını çıkararak gelirse ve senin yanında durursa..."