Üçüncü Hüccet: İşte bir nümûne olarak Tevrat, İncil, Zebûr’un Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm’a âid âyetlerinin birkaç nümûnesini göstereceğiz:

Birincisi: Zebûr’da şöyle bir âyet var:

“Mukîmü’s-Sünne” ise, ism-i Ahmedîdir.

İncil’in âyeti:

Yâni: “Ben gidiyorum, tâ size Faraklit gelsin!” Yâni, Ahmed gelsin.

İncil’in ikinci bir âyeti:

Yâni: “Ben Rabbimden; hakkı bâtıldan farkeden bir Peygamberi istiyorum ki, ebede kadar beraberinizde bulunsun.” Faraklit,

ma’nasında Peygamber’in o kitaplarda ismidir.

Tevrat’ın âyeti:

Yâni: “Hazret-i İsmâil’in vâlidesi olan Hâcer, evlâd sâhibesi olacak ve onun evlâdından öyle birisi çıkacak ki, o veledin eli, umumun fevkinde olacak ve umumun eli huşû’ ve itâatle ona açılacak.”

Tevrat’ın ikinci bir âyeti: