“Kur’ân-ı Azîmüşşan; bütün zamanlarda gelip geçen nev-i beşerin tabakalarına, milletlerine, fertlerine hitaben, Arş-ı A’lâdan irad edilen İlâhî ve şümullü bir nutuk ve umûmî ve Rabbânî bir hitabe olduğu gibi; bilinmesi bir ferdin veya küçük bir cemâatin iktidarından hariç olan, bilhassa bu zamanda, dünya maddiyatına ait pek çok fenleri, ilimleri câmidir. Bu îtibarla; zamanca, mekânca, ihtisasça, dâire-i ihatası pek dar olan bir ferdin fehminden, karîhasından çıkan bir tefsir, bihakkın Kur’ân-ı Azîmüşşana tefsir olamaz.

Çünkü: Kur’ânın hitabına muhatab olan milletlerin, insanların ahval-i ruhiyelerine, maddiyatına ve câmi bulunduğu ince fenlere, ilimlere bir fert vâkıf ve sâhib-i ihtisas olamaz ki ona göre bir tefsir yapabilsin. Maahaza; bir ferdin mesleği, meşrebi, taassubdan hâlî olamaz ki hakâik-ı Kur’âniyeyi görsün, bîtarafane beyân etsin. Maahaza; ferdin fehminden çıkan bir dâvâ, kendisine has olup, başkası o dâvânın kabulüne dâvet edilemez.