Evet gökler, sekeneleriyle, herbiri tek başiyle şehâdet ettikleri gibi, hey’et-i mecmûasiyle derece-i bedahette, -Ey zemin ve gökleri yaratan yaratıcı!- Senin Vücûb-u vücûduna öyle zâhir şehâdet.. -Ve ey zerrâtı, muntazam mürekkebatiyle tedbirini gören ve idare eden ve bu seyyare yıldızları manzum peykleriyle döndüren, emrine itaat ettiren!- Senin vahdetine ve birliğine öyle kuvvetli şehâdet ederler ki, göğün yüzünde bulunan yıldızlar sayısınca nurânî bürhanlar ve parlak deliller o şehâdeti tasdik ederler.

Hem bu sâfi temiz, güzel gökler; fevkalâde büyük ve fevkalâde sür’atli ecrâmiyle muntazam bir ordu ve elektrik lâmbalariyle süslenmiş bir saltanat donanması vaziyetini göstermek cihetiyle, senin rubûbiyyetinin haşmetine ve her şey’i îcad eden kudretinin azametine zâhir delâlet.. ve hadsiz semavatı ihâta eden hâkimiyetinin ve her bir zîhayatı kucağına alan rahmetinin hadsiz genişliklerine kuvvetli işâret.. ve bütün mahlûkat-ı semaviyenin bütün işlerine ve keyfiyetlerine taallûk eden ve avucuna alan, tanzim eden ilminin her şey’e ihâtasına ve hikmetinin her işe şümûlüne şüphesiz şehâdet ederler. Ve o şehâdet ve delâlet o kadar zâhirdir ki; güya yıldızlar, şâhid olan göklerin şehâdet kelimeleri ve tecessüm etmiş nurânî delilleridirler. Hem semavat meydanında, denizinde, fezasındaki yıldızlar ise; muti’ neferler, muntazam sefineler, hârika tayyareler, acâib lâmbalar gibi vaziyetiyle, senin saltanat-ı Ulûhiyyetinin şa’şaasını gösteriyorlar. Ve o ordunun efrâdından bir yıldız olan Güneşimizin seyyarelerinde ve zeminimizdeki vazîfelerinin delâlet ve ihtariyle, Güneşin sâir arkadaşları olan yıldızların bir kısmı Âhiret âlemlerine bakarlar ve vazîfesiz değiller; belki bâki olan âlemlerin Güneşleridirler...

Ey Vâcibül-Vücûd! Ey Vâhid-i Ehad! Bu hârika yıldızlar, bu acib Güneşler, aylar; senin mülkünde, senin semavatında, senin emrin ile ve kuvvetin ve kudretin ile ve senin idare ve tedbirin ile teshîr ve tanzim ve tavzif edilmişlerdir. Bütün o ecrâm-ı ulviye,