Boyun büküp acı acı melerdik,
Gözyaşını kanlar ile silerdik,
Görsek diye seni Hak’dan dilerdik,
Ey bir temsil-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!
Yolumuz, bu Nur’un bu nurlu yolu,
Olduk hepimiz o Nûrun bir kulu
Nûr yolunda yürüyen hem ne mutlu,
Ey nümûne-i rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!
Nursun, nur çıkan nurlu dağında,
Bülbül öter bahçesinde bağında,
Tozu olsak onun pâk ayağında,
Ey rahmet-i âlem cilvesi Risâleti’n Nur!”
Dertlere dermansın, mahbub-u cansın,
Hem câmiü’l-Esmâ vel’Kur’ânsın,
Hem de nur-u Hakdan bize ihsansın
Ey bir rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!
Bu âlemde madde değil bir özsün,
Her zerreden bakan bütün bir gözsün,
Kâinatı hayran eden bütün bir yüzsün,
Ey misâl-i rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!
Asl-ı evvelisin balın, şekerin
Deryasısın cümle ilmin, hünerin,
Gelmedi cihana böyle eser benzerin,
Ey mir’at rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!
Sen aylardan, güneşlerden üstünsün,
Nihayetsiz, sonu gelmez bütünsün,
Nur cemâlin bütün bütün görünsün,
Ey mazhar-ı rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!