Geçmişiz hep medihlerden senadan.

Yüz çevirdik servetlerden gınadan.

Nur isteriz geçmeden bu fenadan.

Ey bu asırda rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur.!

Nur elinden içeli biz şarabı.

Çevirmişiz tatlılığa azâbı.

Bir mahbubun biz de olduk türâbı.

Ey bize rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur.!

Âşıkların arşa çıkan feryâdı,

Ağlatıyor o pâk ruhlu ecdâdı,

Allah için eyle bize imdâdı,

Ey muhtaçlara rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!

Gökler saldı belâ, yer verdi belâ,

Sarsdı âfâkı bir acı vaveylâ,

Rahmet et âleme ey Nur-u Mevlâ,

Ey cilve-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!

Bir yanda sel var, bir yanda kan akar,

Bu bela ateşi âlemi yakar,

Ağlayan bu beşer hep sana bakar,

Ey nümûne-i rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!

Çevrildi ateşle bu koca dünya,

Bir Cehennem gibi kaynadı derya,

Yetiş imdada ey şâh-ı evliya!

Ey bu zamanda rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur !

Her yangını senin nurun söndürür,

Her biri yeri bir gülşene senin nurun döndürür,

Deccâlı da bir gün gelir elbette öldürür,

Ey nur-u rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!