Siracınnûr | Hasan Feyzinin Manzumesi | 273
(268-284)

O soydandır nice canlar yakanlar,

O soydandır evler, barklar yıkanlar,

O soydandır sana kinle bakanlar,

Ey hüccet-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!


Ma’sûmların kanlarını içerler,

Ebu Cehl’i, Nemrudları geçerler,

Ölümlerden ölümleri seçerler,

Ey şimdi bir rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!


Bir mikrop ki ciğerleri dişliyor,

Kanımızla kendisini besliyor,

Temiz yurdu telvis edip pisliyor,

Ey bir eczahâne-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!


Gâzilerin, fâtihlerin konağı,

Seyyidlerin, serverlerin otağı,

Bu vatandır şehidlerin yatağı,

Ey cilve-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!


O şehidlerin ala dönmüş kefeni,

Miskler kokar güle benzer bedeni,

Öper melekler de nurlu na’şını,

Ey cilve-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!


Kur’ân diyor ölmemiştir diridir,

Her birisi Hakkın arslan eridir,

Türbeleri yürekleri titretir,

Ey âyine-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!


Armağansın çünkü asil millete,

Düşmeyelim bir gün bile zillete,

Götür bizi şanlı büyük devlete,

Ey misâl-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur !


Ses Yok