407/200- «Şât-ı İbn-i Mes'ud'un meşhur kıssasıdır ki: İbn-i Mes'ud İslâm olmadan evvel, bazıların çobanı idi. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm Ebu Bekir-is Sıddık ile
beraber, İbn-i Mes'ud'un keçileriyle bulunduğu yere gitmişler. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, İbn
i Mes'ud'dan süt istemiş. O da demiş: "Keçiler benim değil, başkasının malıdırlar." Resul-i Ekrem
Aleyhissalâtü Vesselâm demiş: "Kısır, sütsüz bir keçi bana getir." O da iki senidir teke görmemiş bir keçi
getirdi. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm eliyle onun memesini meshedip dua etmiş. Sonra
sağmışlar, hâlis bir süt almışlar, içmişler. İbn-i Mes'ud bu mu'cizeyi gördükten sonra iman etmiş.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 150
Me'hazler: Sahih-i İbn-i Hibban 8/149; El-Hasais-ül Kübra 1/303 ve 470; Müsned-i Ahmed - Tahkik-i
Ahmed Şâkir 5/210 hadîs no: 3598 (kitabın muhakkiki hadîsin senedinin sahih olduğunu kaydetmiş); El
Bidaye Ven-Nihaye - İbn-i Kesir 6/102; El-Feth-ür Rabbanî Şerh-i Müsned 22/52 ve 65; Şerh-üş Şifa
Aliyy-ül Karî 1/672; Delâil-ün Nübüvve - Ebu Nuaym 2/329
Zabıt şekli: Sahih-i İbn-i Hibban'ın hadîsi: İbn-i Mes'ud der: "Ben Ukbe İbn-i Ebi Muit'in çobanı
idim..." Sair kısımlar aynendir. Yalnız Resul-i Ekrem (A.S.M.) teke görmemiş o kısır keçiden süt aldıktan
sonra, onun memesine: "Kesil, kesil!" demiş. Keçi yine eski hâline dönmüş.
408/201- «Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın murdiası yani süt annesi olan Halime-i Sa'diye'nin
keçilerinin kıssa-i meşhuresidir ki; o kabilede bir derece kahtlık vardı. Hayvanat zaif ve sütsüz oluyordular
ve tok oluncaya kadar yemiyorlardı. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm oraya, süt annesinin yanına
gönderildiği zaman, onun bereketiyle, Halime-i Sa'diye'nin keçileri, akşam vakti başkalarının hilâfına
olarak, hem tok ve memeleri dolu olarak geliyorlardı.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 150
Me'hazler: Tabakat-ı İbn-i Sa'd K. 1/97; Sîret-ü İbn-i Hişşam 1/173 ile 175; Delâil-ün Nübüvve - Ebu
Nuaym 1/111-113; El-Bidaye Ven-Nihaye - İbn-i Kesir 2/273; Sıfat-üs Safve - Ebu-l Ferec İbn-ül Cevzî
1/57; Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/366; Şerh-üş Şifa - Aliyy-ül Karî 1/750; Mecma-uz Zevaid 8/220-221; El
Hasais-ül Kübra - Suyutî 1/135; Eş-Şerîa - Acürrî sh: 436; Delâil-ün Nübüvve -Ebu Nuaym 1/156
Zabıt şekli: Rivayet, Osman bin Âs'dan gelmektedir. Bizzat kendisi Halime-i Sa'diye'den duyarak
demiş ki: ...
Hazret-i Halime'nin Resul-i Ekrem (A.S.M.) ile olan uzun mâceraları hâriç olmak üzere, hülâsaten
Hazret-i Üstad'ın kaydettiği kısım aynendir. İmam-ıHeysemî hadîsin râvileri için, "Mutemed kişilerdir" diye yazmıştır.
RESUL-İ EKREM'İN (A.S.M.) ELİNİN TEMAS ETTİĞİ, YA DA MESHETTİĞİ
BAZI ZÂTLARDA ZÂHİR OLAN MU'CİZELER
409/202- «Ömer İbn-i Sa'd'ın başına elini sürmüş, dua etmiş. Seksen yaşında o adam, o duanın
bereketiyle öldüğü vakit başında beyaz yoktu.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 150
Me'hazler: Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/134; Şerh-üş Şifa - Aliyy-ül Karî 1/673; El-Hasais-ül Kübra 2/327
Zabıt şekli: (Not: Bu hadîsteki hâdise gibi; Beyhakî'nin Delâil-ün Nübüvve 6/210-217 ve El-Hasais-ül
Kübra 2/326-331 sayfaları arasıında bu neviden bir kaç hâdise veya hadîs, sahih rivayetlerle
nakledilmektedir. Anlaşılan odur ki; Hazret-i Üstad bütün bu rivayetlerin gösterdiği hâdiseler içerisinden
sadece bir-ikisini almış.)
Şerh-üş Şifa ve hem El-Ehadîs'in hadîslerinde; o zâtın hem Ubbade bin Sa'd, hem Umeyr bin Sa'd,
hem de Ömer bin Sa'd olarak geçmektedir. Fakat hepsinden en meşhuru Umeyr bin Sa'd'dır demişler.. ve
sair taraflar aynen Hazret-i Üstad'ın kaydettiği gibidir.
410/203- «Kays İbn-i Zeyd'in başına elini koyup, meshedip dua etmiş. O duanın bereketiyle, yüz
yaşına girdiği vakit, meshin te'siriyle, bütün başı beyaz, yalnız Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın
elini koyduğu yer simsiyah olarak kalmış.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 150
Me'hazler: Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/334; Şerh-üş Şifa -Aliyy-ül Karî 1/674; El-Hasais-ül Kübra 2/326
Zabıt şekli: Şerh-üş Şifa bu rivayeti İbn-ül Kelbî'den nakleder.. ve aynen Üstad'ın kaydettiği tarzda
cereyan etmiştir. Yalnız aynı bu hâdiseler gibi, Ebu Zeyd El-Ensarî ve keza Saib bin Yezid gibi zâtlar da
aynı tarz mu'cizelere mazhar olduklarını, El-Hasais-ül Kübra ve Delâil-ün Nübüvve kitapları
kaydetmişlerdir.
411/204- «Abdurrahman İbn-i Zeyd İbn-il Hattab, hem küçük, hem çirkin idi. Resul-i Ekrem
Aleyhissalâtü Vesselâm eli ile başını meshedip dua etmiş. O duanın bereketiyle; kametçe en bâlâ kamet ve suretçe en güzel bir surete girmiş.»
Risalede yeri: Mektubat sh: 150
Me'hazler: Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/335; Şerh-üş Şifa - Aliyy-ül Karî 1/676-677
Zabıt şekli: Aliyy-ül Karî bu rivayetin senedini, "Zübeyr bin Bekkar kanalıyla İbrahim bin Muhammed
bin Abdullaziz El-Zübeyrî'den, O da babasından nakletmiş" diye yazmaktadır. Sair taraflar aynen Hazret-i
Üstad'ın kaydettiği tarzdadır.