452/245- «Feth-i Mekke gününde Fedale namında birisi, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın yanına vurmak niyetiyle geldi. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ona bakıp tebessüm etti, "Nefsinle ne konuştun?" dedi ve Fedale için taleb-i mağfiret etti. Fedale imana geldi ve dedi ki: "O vakit ondan daha ziyade dünyada sevgilim olmazdı."»
Risalede yeri: Mektubat sh: 161

Me'hazler: Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/354; Nesim-ür Riyad, Şerh-üş Şifa -Hafacî 3/248; ve keza Aliyy-ül Karî 1/718

Zabıt şekli: Şerh-üş Şifa'da Aliyy-ül Karî, rivayeti İbn-i İshak ve İbn-i Seyyid-in Nâs'dan nakletmektedir. Bu hadîs bizzat adı geçen Fedale'den rivayet edilmektedir. Onun isim ve künyesi "Fedale bin Ümeyr El-Leysî" yahud "Fedale bin El-Mülevvih El-Leysî"dir.

453/246- «Nakl-i sahih ile, Yahudiler su'-i kasd niyetiyle, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ın
oturduğu yere üstünden büyük bir taş atmak ânında, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm o dakikada
hıfz-ı İlahî ile kalkmış; o su'-i kasd da akîm kalmış.»
Risalede yeri: Mektubat sh. 161
Me'hazler: Cem'-ül Fevaid 2/104; El-Hasais-ül Kübra 1/525-526, birkaç tarik ve rivayetler var; Eş
Şifa-Kadı İyaz 1/352; Nesim-ür Riyad-Hafacî 3/243; Şerh-üş Şifa-Aliyy-ül Karî 1/716; Delâil-ün
Nübüvve-Ebu Nuaym 2/489-490, iki ayrı ayrı tarik ile; keza Sîret-ü İbn-i İshak 2/190; Feth-ul Barî 8/323;
Esbab-ı Nüzûl-Suyutî sh: 94

Zabıt şekli: Cem'-ül Fevaid'deki bir hadîs şöyledir: El-Hâfız Rezin El-Abderî'den nakledilmiştir ki;
Resul-i Ekrem (A.S.M.) Medine'deki Benî-Nadir yahudi kabilesine gitmiş, Âmir bin Tufeylin istediği kan
bedelini onlardan almaya çalışsın. Resul-i Ekrem'le beraber birkaç Sahabî de varmış. Oraya gittiğinde,
sırtını bir evin duvarına dayayarak, yahudilerle konuşmaya başlamış. Onlar: "Pekiyi!" demişler. Bu arada
yahudilerden birisi, arka taraftan, damın üstüne çıkmış, tam Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) üstüne büyük bir
taş atmak üzere iken, Cebrail (A.S.) Resul-i Ekrem'e o su-i kasdı haber vermiş, o da hemen kalkmış.
Dolayısıyla su-i kasd da akîm kalmış.
454/247- «Başta İmam-ı Buharî ve İmam-ı Müslim ve eimme-i hadîs, Hazret-i Âişe'den naklediyorlar
ki: âyeti nâzil olduktan sonra, arasıra Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ı muhafaza eden zâtlara
ferman etti: Yani: "Nöbetdarlığa lüzum yok, benim Rabbim beni hıfzediyor."»
Risalede yeri: Mektubat sh: 161

Me'hazler: Tirmizî 5/351 hadîs no: 3406; Müstedrek-ül Hâkim 2/313, İmam-ı Zehebî sıhhatini ikrar
etmiş; Delâil-ün Nübüvve - Beyhakî 2/184 bir kaç rivayet şekliyle; Eş-Şifa - Kadı İyaz 1/364; Şerh-üş Şifa
- Aliyy-ül Karî 1/709; Cem'-ül Fevaid 2/201; El-Metalib-ül Âliye 4/178
Zabıt şekli: Resul-i Ekrem'in hıfz ve ismeti hakkında gelen hadîs ve rivayetler çoktur. Buharî ve
Müslim'de başka tarz bazı rivayet şekilleri mevcuddur. Amma şuradaki rivayetin aynısı, Buharî ve
Müslim'de değil, fakat isimleri verilmiş olan sair me'hazlerde aynendir ve sahih hadîslerdendir.