Emirdağı’ndaki hayatı şöyle hülâsa olunabilir:

Dâimî tarassut altındadır. Mahkemeden beraat kazanması ve eserlerinin iade edilmesine rağmen, serbest bırakılmış değildir. Eskisinden daha ziyâde kontrol ve mütemadiyen pencere ve kapısından nezarete ma’rûzdur. Mektublarında da beyân ettiği gibi: Denizli hapsinin bir aylık sıkıntısını ba’zan bir günde Emirdağı’nda çekiyordu. Üstada yapılan bed muameleler ve takınılan tavır, Emirdağ ahalisince yakından bilinmektedir. Denizli Mahke-mesinin beraatı üzerine, mahkeme eliyle Nurların intişarına ve Said Nursî’nin hizmet-i îmaniyyesine sed çekemeyen gizli dinsizlik komiteleri, bu def’a başka yollardan, idarî makamları evhamlandırıp aleyhe geçirerek hatta imhasına kadar çalışıyorlardı. Bu plân kat’i idi.

Bir bekçi, kapısı önünden ayrılmazdı. Üstad ile görüşebilmek pek müşküldü. Emirdağı’nda ilk def’a Üstadla yakından alâkadar olan Çalışkan-lar Hânedanı, kasabalarına nefyedilen bu âlim ve fâzıl ihtiyar zâta yakından dostluk göstermişler, hizmetine koşmuşlar, sırf Lillâh için olan bu irtibatlarını sû-i tefsir edenlerin yalan ve tezviratına aldırmayarak alâkalarını gevşetme-mişlerdi. Çalışkanlarla beraber Emirdağı’nda birçok sâdık mü’minler Nura talebe olmuşlar, Üstadın hizmet-i Nuriyesine iştirak etmişler ^(Hâşiye1) Nur risâ-lelerini okuyup yazmağa ve etrafa neşre başlamışlardı. Üstadın Emirdağı’nda ikâmetinden sonra, Risâle-i Nur’un dersleriyle halkın mühim bir kısmının ilim, îman, ahlâk ve fazilet bakımından terakki ettiği herkesçe ma’lûm olduğu gibi, resmî zatların ikrariyle de sâbittir. ^(Hâşiye2)

Emirdağ talebeleri, Üstadın Emirdağı’ndaki hayatına dâir diyorlar ki:

Üstad Emirdağı’nda dâimî tarassut altında bulunuyordu. Açık havalar-da gezmeye çıkardı. Üstadın, bahar ve yaz mevsimlerinde mutlaka kırlara çıkmak âdeti idi.

Hâşiye1: Bugün Emirdağ halkı, umûmîyetle, Nurlara dost ve tarafdardır. Pek çok talebesi vardır. Emirdağında ve civar köylerde Nur dersleri okunmaktadır.

Hâşiye2: Üstad Said Nursî, Emirdağı’nı bir Dershâne-i Nuriye ma’nasın-da kabul et-tiğini söyler. Sav, Barla, Emirdağ, Eflâni gibi Nurların ekseriyetle yayılıp okunduğu kasaba ve köyleri, birer Dershâne-i Nuriye ünvaniyle yâdeder. Ve kendi Nurs köyü gibi sağ ve ölü umum ahalisine, ma’sûm çocuklar ve mübârek hanımlarına duâ eder, ma’nevî kazancına hissedar eder.