Niçin? Neden? Ne yaptı bu pîr-i fânî? Nedir kabahati bu ihtiyar Müslümanın? Ne mi yaptı? Bakın savcıya (dâvâyı açana) göre neler ve neler yaptı?

“Gençlik Rehberi” adiyle bir kitab çıkardı.

A— Lâikliğe aykırı hareket etti. Allah, dîn, îman lâikliğe aykırı olur mu? Olur. Peki başka?

B— Devletin içtimâî, iktisadî, siyasî ve hukukî temel nizamlarını dîni esaslara uydurmak istedi. Nasıl, niçin ve ne maksatla yaptı bunları?..

C— Şahsî nüfuz te’min ve te’sis etmek maksadiyle. Peki, ya siyasî menfaat kasdı var mı acaba? Hayır bu yok. Ehl-i vukuf da bu maksadı görmemiş. Savcı da bunu diyemiyor. Peki amma, mâdem ki siyasî menfaat kasdı yokmuş, bu pîr-i fânînin şahsı, cüssesi, bedeni ne ki, dünyadan ne bekliyor ki nüfuz te’min etmek istesin?

Savcı, “Ben orasını bilmem” diyor. İstiyor işte. Hem bunu böylece bilirkişiler de söylüyorlar.

Peki, nasıl yaptı bu işleri bu Müslüman?

A— Dîni, dîni hissiyatı ve dince mukaddes sayılan şeyleri âlet etmek suretiyle.

Nedir bu mukaddes tanılan şeyler? İslâm dîni, Müslümanlık hisleri, Allah kelimesinin kalbdeki haşyeti, Kur’ân, tefsir... Demek savcı bunları biliyor. Bunların mukaddesat olduğuna inanıyor.

Peki amma, bunları bilmek, inanmak ve sonra söylemek âlet etmek midir? Evet, dâvâyı açan savcıya göre âlet etmektir. Öyle ise savcı da bunları âlet ediyor.. hem de siyasî bir kanuna âlet ediyor.. hem de bir Müslümanı mahkûm ettirmek için âlet ediyor. Şu halde o da 163. maddeye göre suç işlemiyor mu?

“Hayır” der savcı, ben propaganda yapmıyorum. O propaganda ve telkin yaptı. Ne dedi peki? Şunları söyledi: