ئەوانیش دوای وەرگرتنی ئەم دەرس و ئامۆژگارییانە، کەوتنەڕێ‌. یەکێکیان لەبەر ئەوەی مرۆڤێکی بەختەوەر و شادمان و ژیر بوو، بەشێکی پارەکەی بە جۆرێک فەرمانڕەوا پێی ڕازی بێت، خستەکار و کەسابەتەوە تا گەیشتە ئیستگاکە و‏‏، سوود و قازانجێکی زۆری لـێ دەست‏کەوت بە چەشنێک کە سەرمایەکەی یەک بۆ ھەزار زیادی کرد.

بەڵا‏م ئەوی تریان کە تابڵێی بەدبەخت و بەدخوو بوو، تا گەیشتە ھەمان جێ‌، بیست و سێ لیرەی لە قوماروموماردا خەرج کرد و تەنھا یەکێکی پێ مایەوە! لەبەر ئەوە، برادەرەکەی پێی‏وت:

کاکی خۆم! ئەم لیرەیەی ئێستا پێت‏ماوە بلیتی سەفەری پێ بکڕە، بۆ ئەوەی لەم ڕێگا دوور و درێژەدا بە برسێتی و ئاوارەیی نەمێنیتەوە، بە خۆڕایی لە دەستی مەدە. فەرمانڕەوای گەورەشمان تابڵێی لـێبوردە و جوانمەردە، بەڵکو لە کەم‏وکووڕی‏یەکانت خۆش ببێت و تۆش سواری فڕۆکە بکات و پێکەوە لە ماوەی ڕۆژێک‏دا بگەینە نیشتەجێی خۆمان. خۆ ئەگەر بە گوێیشم نەکەیت، ئەوا ناچار دەبیت کە بە پێ بکەویتە ڕێ و بە دوو مانگی ڕەبەق و بە برسێتی و نامۆیی و تەنیایی ئنجا بیبڕیت و بگەیتە جێ‌.

جا ئەگەر ئەم ھاوڕێ‌یە سەرپێچیی نواند و بەو تاکە لیرەیە ئەو بلیتەی نەکڕی = کە وەک کلیلی دەرگای گەنجینەیەک وایە = بەڵکو لە ئارەزوو و ڕابواردنێکی سەرپێ‌یی‏دا بەکاری ھێنا، ئایا تێ‌نەگەیشتووترین مرۆڤیش ئەم کارە بە بێ‌‏عەقڵی و بەدبەختی لە قەڵەم نادات؟

* * *