Aziz Kardeşlerim,

dün, Nur’un ma’nevî bir fütûhatı, bütün azamet ve dehşetiyle İstanbul’da görüldü. Küfr-ü mutlakı dünyaya, husûsan âlem-i İslâm’a yerleştirmek istiyen bir cem’iyet ve onların nâşir-i efkârı ve mürevvic-i âmâli olan bir iki gazete matbaası ve kütüphânesi darmadağın edilerek; dinsiz yaptık, komünist yaptık zannedilen gençlik ve mekteplilerin ağziyle ve harekâtiyle ve fiilleriyle protesto edildi. Kahrolsun komünistlik diye bedduâ edildi. Bu cem’iyetin, binler lira maddî, milyonlar lira da ma’nevî zararı oldu.

Ey Nurcular! Şimdi maddî imkân hâsıl olmuyor diye üzülmeyiniz! Nur’un fütûhatı geniş bir sahada devam ediyor. Küllî bir muvaffakıyet hâsıl oluyor. Hâza min fazlı Rabbi.

Aziz Sıddık Kardeşlerim;

Bir kaç aydanberi, aleyhime çevrilen desîseleri meydana çıktı. Hıfz-ı İlâhî ile o musîbet, yirmiden bire indi. Hâlî zamanda camiye gidiyordum. Haberim olmadan, talebeler beni üşütmemek için mahfelde bir kulübecik yapmıştılar. Ben de dört-beş gündür kendi kendime karar verdim, daha gitmeyeceğim. O ma’lûm zâbit adam vâsıta olup kulübeciği kaldırdılar; bana da resmen tebliğ ettiler ki, daha câmiye gitmeyeceksin! Fakat, habbeyi kubbe yapıp bir heyecan verdiler. Hiçbir ehemmiyeti yok, hiç de merak etmeyiniz. Tahminimce, her tarafta haddimden pek fazla teveccüh-ü âmmeyi kırmak için, bana böyle ba’zı bahânelerle ihânet ediyorlar.