Siracınnûr | Beşinci Şua | 263
(249-267)

Öyle de: Süfyan’ın ve Deccalların fitneleriyle bilerek, severek isyan ve tuğyana ve “Ye’cüc” ve “Me’cüc”ün anarşistliği ile fesada ve canavarlığa giden ve dinsizliğe, küfür ve küfrana düşen insanların akıllarını başlarına getirmek hikmetiyle, arzdan bir hayvan çıkıp musallat olacak, zîr ü zeber edecek. Allahu a’lem, o dabbe bir nev’dir. Çünkü gâyet büyük birtek şahıs olsa, her yerde herkese yetişmez. Demek dehşetli bir taife-i hayvaniye olacak. Belki

âyetinin işâretiyle, o hayvan, dabbetü’l-arz denilen ağaç kurtlarıdır ki; insanların kemiklerini ağaç gibi kemirecek, insanın cisminde dişinden tırnağına kadar yerleşecek. Mü’minler îman bereketiyle ve sefahet ve su’-i isti’malâttan tecennübleriyle kurtulmasına işâreten, âyet, îman hususunda o hayvanı konuşturmuş.


Ses Yok