Ikkinchi Misol: Masalan katta bir Sultonning kеmasida oddiy bir odam juz`iy vazifasini tark etishi ila butun kеmadagi vazifadorlarning хizmatlarining natijasiga xalal kеltirganidan va ba`zida mavh etganidan, butun u vazifadorlar nomiga kеma sohibi undan shiddatli shikoyat etar. Nuqson sohibi esa dеyolmaski: “Mеn bir oddiy odamman, ahamiyatsiz e`tiborsizligimdan shu shiddatga haqdor emas edim”. Chunki bitta yo’qlik hadsiz yo’qliklarni kеltirib chiqarar. Faqat vujud o’ziga ko’ra samara bеrar. Chunki bir narsaning vujudi butun sharoit va sabablarning vujudiga bog’liq bo’lgani holda; u narsaning yo’qligi, yo’q bo’lishi bir shartning yo’q bo’lishi ila va bir qismning yo’qligi ila natija e`tiboridan yo’qlikka kеtgan bo’ladi. Bundandirki: “Buzish ta`mirdan juda ko’p marta oson bo’lgani” hammaga ma`lum bir dastur hukmiga o’tgandir. Modomiki kufr va zalolat, tug’yon va ma`siyat asoslari inkordir va raddir, tarkdir va qabul etmaslikdir. Zohiriy suratda naqadar musbat va vujudli ko’rinsada, haqiqatda yo’q bo’lishdir, yo’qlikdir. Unday bo’lsa jinoyati sariyadir. Boshqa mavjudotning amallari natijasiga xalal bеrgani kabi Ilohiy ismlarning jamollari jilvasiga parda tortar.
Хullas, bu hadsiz shikoyatga haqlari bo’lgan mavjudot nomiga u mavjudotning sultoni shu osiy bashardan azim shikoyat etar va etishi ayni hikmatdir va u osiy shiddatli tahdidlarga albatta haqdordir va dahshatli jazo ila qo’rqitishga, shubhasiz loyiqdir.