Zekat ile sadakanın lâyık oldukları mevkilerini bulmak için birkaç şart vardır:

1- Sadakayı vermekte israf olmaması.

2- Başkasından alıp başkasına vermek sûretiyle halkın malından olmayıp kendi malından olması.

3- Minnetle in’amın bozulmaması.

4- Fakir olmak korkusuyla sadakanın terkedilmemesi.

5- Sadakanın yalnız mala ve paraya münhasır olmadığı bilinmesiyle ilim, fikir, kuvvet, amel gibi şeylerde de muhtaç olanlara sadakanın verilmesi.

6- Sadakayı alan adam, o sadakayı sefahette değil, hâcât-ı zarûriyesinde sarfetmesi lâzımdır.

Kur’ân-ı Kerîm bu şartları, bu nükteleri insanlara sadaka olarak ihsan ve ihsas etmek için veya veyahut  gibi îcazlı bir ifadeyi terkedip, gibi itnablı bir cümleyi ihtiyar etmiştir.

1- Teb’izi ifade eden israfın reddine.

2- nın takdimi, sadakanın kendi malından olduğuna.

3- minnetin olmamasına. Çünkü, veren Allah’tır; kul ise bir vâsıtadır.

4- Rızkın ya olan isnadı, fakirlikten korkulmamasına.

5- Rızkın âmm ve mutlak olarak zikredilmesi, sadakanın ilim ve fikir gibi şeylere de şamil olmasına.

6- “Nafaka” maddesi; alanın, sefahete değil, hâcât-ı zarûriyesine sarfetmesine işâretlerdir.