Siracınnûr | Denizli Müdafaanamesi | 198
(180-248)

Emniyet Müdürü Müddei Umûmî ile beraber, hapiste yanıma geldikleri vakit, bu mektubu verdim. O da vâliye vermiş.

Emniyet dâiresindeki Hey’et-i Zâbıtaya bir ma’rûzatımdır.

Efendiler!

Benim başıma evham yüzünden gelen hâdise ile, hey’et-i zâbıta emniyet-i dahiliye cihetiyle çok alakadardır diye, size de bir hakîkatı beyân edeceğim. Çünkü hem Kastamonu’da, hem Ankara’da hem Isparta’da taharri me’murları ve komiserler, bizim esrarımızı anlamak için çok temas ettiler. Kastamonu zâbıtası bildi ki, biz zâbıta vazifesine endişe vermek değil, belki yardım ediyoruz. Ve Isparta zâbıtası dahi, müteaddid temasında bizi ve Risâle-i Nur’u ve şâkirdlerini, asayiş ve inzibat cihetinde yardımcı ve dost görmeğe başladılar. Hatta en mahrem esrarımızı ki, Isparta müddei umûmîsi dinlemesinden telaş ettiği halde, bila tereddüd Isparta zâbıtasına verecektim. Ve benimle gelecek sivil komiserler ile gönderecektim: Fakat beni kelepçelediler. Onlar da gelmediler. Ben de, gönderemedim.

Evet, gerçi şahsım i’tibârıyla, ehemmiyetsiz ve kıymetim yok, fakat kırk senedir memleketin çok yerleriyle alakadar olmuşum. O yerlerde ciddi dostlarım ve hakîki kardeşlerim ve Risâle-i Nur dersinde arkadaşlarım kesretle varlar.

Eğer onların vaziyeti, inzibat ve asayiş lehinde olmasa idi, elbette şimdiye kadar, bir vukuatları görünecekti.

Halbuki hem Eskişehir Mahkemesinde, hem bu def’a da vukuata binâen değil, belki imkâna bina edilmiş. Yâni, yapmış diye ilişmiyorlar, belki yapabilir diye, evham yüzünden ilişiyorlar.

İşte buranın zabıtasına, en mahrem esrarımı bilaperva içine alan müdafaatımı, isterlerse takdim edeceğim. Çünkü ekser vilayetlere Risâle-i Nur ve şâkirdleri girmişler. Herhalde Denizli’ye eğer girmemişse, girecek. Böyle hasbi, fahri bir tarzda fenalığı, ahlaksızlığı, anarşiliği, serseriliği izaleye ciddi çalışan ve te’siratını Kastamonu’da ve Isparta havalisinde gösteren yılmaz, geri çekilmez bir inzibat kuvvetini, buranın emniyet dâiresi nazara alıp, asayiş lehinde isti’mal etmek varken, bu kuvvete endişeli ve müttehem nazariyle baksa birkaç cihette zarardır diye arz ediyorum;

Ses Yok