So’zlar | o’ttiz ikkinchi so’z | 427
(390-427)
TANBEH
Shu so’zning oxirida uzun tafsilotni uzun ko’rma, ahamiyatiga nisabatan qisqadir, yanada uzun istar.
Butun So’zlarda gapirgan men emasman. Balki Qur`on ishoralari nomiga haqiqatdir. Haqiqat esa haq so’ylar, to’g’ri gapirar. Agar xato bir narsa ko’rsangiz, muhaqqaq bilingki: Xabarim bo’lmasdan fikrim qo’shilgan, chalkashtirgan, xato qilgan.
* * *

MUNOJOT
Yo Rab! Qandayki katta bir saroyning eshigini qoqqan bir odam, ochilmagan payt u saroyning eshigini boshqa maqbul bir zotning saroycha marg’ub sadosi ila qoqar, toki unga ochilsin. Xuddi shuning kabi, bechora men ham sening rahmating dargohini mahbub abding Uvaysi Qaranining nidosi ila va munojoti ila shunday qoqaman. U dargohini unga ochganing kabi rahmating ila menga ham och.


وَاَنْتَ الْخَالِقُ وَاَنَا الْمَخْلُوقُ اِلٰهِى اَنْتَ رَبِّى وَاَنَا الْعَبْدُ
وَاَنْتَ الْمَالِكُ وَاَنَا الْمَمْلُوكُ وَاَنْتَ الرَّزَّاقُ وَاَنَا الْمَرْزُوقُ
وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقِيرُ وَاَنْتَ الْعَزِيزُ وَاَنَا الذَّلِيلُ
وَاَنْتَ الْبَاقِى وَاَنَا الْفَانِى وَاَنْتَ الْحَىُّ وَاَنَا الْمَيِّتُ
وَاَنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَنَا الْمُسِيئُ وَاَنْتَ الْكَرِيمُ وَاَنَا اللَّئِيمُ
وَاَنْتَ الْعَظِيمُ وَاَنَا الْحَقِيرُ وَاَنْتَ الْغَفُورُ وَاَنَا الْمُذْنِبُ
وَاَنْتَ الْمُعْطِى وَاَنَا السَّاۤئِلُ وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَنَا الضَّعِيفُ

وَاَنْتَ اْلاَمِينُ وَاَنَا الْخَاۤئِفُ
وَاَنْتَ الْجَوَّادُ وَاَنَا الْمِسْكِينُ
وَاَنْتَ الْمُجِيبُ وَاَنَا الدَّاعِى
وَاَنْتَ الشَّافِى وَاَنَا الْمَرِيض
فَاغْفِرْلِى ذُنُوبِى وَتَجَاوَزْ عَنِّى وَاشْفِ اَمْرَاضِى يَا اَللهُ يَاكَافِى يَا رَبِّ يَا وَافِى يَا رَحِيمُ يَا شَافِى يَا كَرِيمُ يَا مُعَافِى فَاعْفُ عَنِّى مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ وَعَافِنِى مِنْ كُلِّ دَاٍۤء وَارْضَ عَنِّى اَبدًا بِرَحْمَتِكَ يَاۤ اَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

وَاٰخِرُ دَعْوٰيهُمْ اَنِ الْحَمْدُ ِللهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

Аудио мавжуд эмас