Bu risâlenin te’lifinden on iki sene evvel (Hâşiye) inâyet-i Rabbânîye ile, mârifet-i İlâhîyede bir hareket-i fikriye ve bir seyahat-ı kalbiye ve bir inkişâfat-ı ruhiyede tezâhür eden ba’zı lemeat-ı tevhidiyeyi Arabî olarak notalar sûretinde ZÜHRE, ŞU’LE, HABBE, ŞEMME, ZERRE, KATRE gibi risâlelerde kaydetmiştim. Uzun bir hakîkatın yalnız bir ucunu göstermek ve parlak bir nurun yalnız bir şuâını irâe etmek tarzında yazıldığından, yalnız kendi kendime birer hâtıra ve birer ihtar şeklinde olduğundan, başkalarının istifadesi mahdud kalmıştı. Husûsan en mümtaz ve en has kardaşlarımın kısm-ı âzamı Arabî okumamışlar. Bunların ısrarı ve ilhahiyle o Notaların, o Lem’aların kısmen îzahlı ve kısmen kısa bir meâlini Türkçe olarak yazmağa mecbûr oldum.

Bu Notalar ve Arabî risâleler, Yeni Said’in en evvel hakîkat ilminden bir derece şuhûd sûretinde gördüğü için tağyir edilmeden mealleri yazıldı. Onun için ba’zı cümleler sâir Sözlerde zikredilmekle beraber burada da zikrediliyor. Ve bir kısmı gâyet mücmel olmakla beraber îzah edilmiyor.. Tâ letâfet-i asliyesini kaybetmesin.

Said Nursî

---------------------------------------

(*): (Bu Zühre Risâlesi Mesnevîyi Arabî’nin çok mühim bir risâlesidir. Her ne kadar tercüme etmeye çalışmış isem de, müellifinin vaktiyle Nur Şâkirdlerinin ricakârâne ısrarları üzerine yaptığı tercümeyi aynen dercetmeyi daha münâsip gördüm. Risâle-i Nur’un On Yedinci Lem’ası nâmını alan bu risâle ile Arabî Zühre arasında, bir icmal tafsil ve takdim te’hir farkı vardır.)

Mütercim

ABDÜLMECİD

(Hâşiye): On iki sene evvel denilen tarih; Hicrî 1340, Milâdî 1921 senelerdir.