Nursun, nur çıkan nurlu dağında,
Bülbül öter bahçesinde bağında,
Tozu olsak onun pâk ayağında,
Ey rahmet-i alem cilvesi Risaletü'n-Nur!

Dertlere dermansın, mahbub-u cansın,
Hem câmi-ül Esma vel'Kur'ansın,
Hem de nur-u Hakdan bize ihsansın
Ey bir rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Bu âlemde medde değil bir özsün,
Her zerreden bakan bütün bir gözsün,
Kâinatı hayran eden bütün bir yüzsün,
Ey misâl-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Asl-ı evvelisin balın, şekerin,
Deryasısın cümle ilmin, hünerin,
Gelmedi cihana böyle eser benzerin,
Ey mir'at-ı rahmet-i âlem Risalet'ün-Nur!

Sen aylardan, güneşlerden üstünsün,
Nihaetsiz, sonu gelmez bütünsün,
Nur cemâlin bütün bütün görünsün,
Ey mazhar-ı rahmet-i Risaletü'n-Nur!

Boyun büküp acı acı melerdik,
Gözyaşını kanlar ile silerdik,
Görsek diye seni Hak'tan dilerdik,
Ey bir temsil-i rahmet-i âlem Risaletü'n Nur!

Çünki sensin, bu asırda Rahmete'n-lil'aleminin cilvesi,
Çünki sensin şimdi Şefiu'l-Müznibin'in varisi,
Ağisna yâ ğıyase'l-müstağîsîn
Ey şu'le-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Şifa bulsun şimdi biraz yaramız,
Revaç bulsun, geçmez olan paramız,
Saç nurunu, aka dönsün karamız
Ey ziyâ-yı rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!