Tılsımlar Mecmuası | Merhum Hasan Feyzi'nin Risale-İ Nur Hakkındaki Man | 152
(149-154)
ir yanda sel var, bir yanda kan akar,
Bu bela ateşi âlemi yakar,
Ağlayan bu beşer hep sana bakar,
Ey nümune-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Çevrildi ateşle bu koca dünya,
Bir cehennem gibi kaynadı derya
Yetiş imdada ey şâh-ı evliya!
Ey bu zamanda rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Her yangını senin nurun söndürür,
Her bir yeri bir gülşene senin nurun döndürür,
Deccâlı da bir gün gelir elbette öldürür,
Ey nur-u rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Zındıkaya küfre karşı saldırdın,
Gönüllerden kederleri kaldırdın,
Bizi nurun deryasına daldırdın,
Ey bîçârelere rahmet-i alem Risaletü'n-Nur!

Kaldıramaz sana asla kimle el,
Bağlıyoruz bizler sana candan bel,
Dünyalara sensin ümid ve emel,
Ey ziya-yı rahmet-e âlem Risaletü'-Nur!

Sen ordu kurmazsın erle uşakla,
Savaşmazsın öyle topla bıçıkla,
Nurunla şu asrı tutup kucakla,
Ey şimdi rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Bitsin de bu korkunç tufan-ı şedid,
Açılsın yepyeni bir devr-i mes'ud,
Onsekiz bin âlem eylesin hip îd,
Ey ehl-i Kur'an'a rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Geliyor şu karşıdan gerçi bir zulmet,
Fakat sensin bugün âtayı rahmet,
Boğacaksın onu nurunla elbet,
Ey bir rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!
Ses Yok