Tılsımlar Mecmuası | Merhum Hasan Feyzi'nin Risale-İ Nur Hakkındaki Man | 153
(149-154)
Kızıl ejder yuvamıza girmesin,
Zehirli eli yakamıza ermessin,
Karşı durup nurun fırsat vermesin,
Ey seyf-i rahmet-i alem Risaletü'n-Nur!

Kara duman üstümüzden sağılsın,
Kızıl alev sönüp âlem ayılsın,
Bu zaferin haşre kadar anılsın,
Ey Zülfikar-ı rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

O soydandır nice canlar yakanlar,
O soydandır evler, barklar yıkanlar,
O soydandır sana kinle bakanlar,
Ey hüccet-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Mâsumların kanlarını içerler,
Ebu Cehl'i, Nemrudları geçerler,
Ölümlerden ölümleri seçerler,
Ey şimdi bir rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Bir mikrop ki ciğerleri dişliyor,
Kanımızla kendisini besliyor,
Temiz yurdu telvis edip pisliyor,
Ey bir eczahane-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Gazilerin, fâtihlerin konağı,
Seyyidlerin, serverlerin otağı,
Bu vatandır şehidlerin yatağı,
Ey cilve-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

O şehidlerin ala dönmüş kefeni,
Miskler kokar güle benzer bedeni,
Öper melekler de nurlu na'şını,
Ey cilve-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

Kur'an diyor ölmemiştir diridir,
Her birisi Hakkın arslan eridir,
Türbeleri yürekleri titretir,
Ey âyine-i rahmet-i âlem Risaletü'n-nur!
Ses Yok