Bunun için yegâne kurtuluş çaremiz, Kur’an-ı Hakîm’in îmanî âyetlerini ve bu asra bakan âyet-i kerîmelerini tefsir eden yüksek bir Kur’an tefsirine sarılmaktır.
Şimdi, böyle bir eser, bu asırda var mıdır? diye bir sualin içinizde hâsıl olduğu; nuranî bir heyecanı ifade eden sîmâlarınızdan anlaşılmaktadır.
Evet, bu çeşit ihtiyâcımızı tam karşılayacak olan bir eseri bulmak için çok dikkat ve îtina ile aradık. Nihayet, hem Türk gençliğine, hem umum Müslümanlara ve beşeriyete Kur’ânî bir rehber ve bir mürşid-i ekmel olacak bir eserin Bediüzzaman Said Nursî’nin Risâle-i Nur eserleri olduğu kanaatına vardık. Bizimle beraber, bu hakîkata Risâle-i Nur’la îmanını kurtaran yüzbinlerle kimseler de şahittir.
Evet, yirminci asırda küllî ve umumî bir rehberlik vazifesini görecek Kur’anî bir eserin müellifinin, şu hususiyetleri haiz olmasını esas ittihaz ettik. Bu hâsiyetlerin de tamamıyla Risâle-i Nur’da ve müellifi Bediüzzaman Said Nursî’de mevcût olduğunu gördük. Şöyle ki:
Birincisi: Müellifin, yalnız Kur’an-ı Hakîm’i kendine üstad edinmiş olması...
İkincisi: Kur’an-ı Hakîm, hakikî ilimleri havi bir kitab-ı mukaddestir. Ve bütün asırlarda, insânların umum tabakalarına hitab eden, ezelî bir hutbedir. Bunun için, Kur’anı tefsir ederken, hakîkatın safi olarak ifade edilmesi ve böylece hakikî bir tefsir olması için, müfessirin kendi hususî meslek ve meşrebinin tesiri altında kalmamış ve hevesi karışmamış olması lâzımdır. Ve hem de Kur’anın mânâlarını keşf ile tezahür eden Kur’an hakîkatlarının tesbiti için elzemdir ki: O müfessir zât, herbir fende mütehassıs geniş bir fikre, ince bir nazara ve tam bir ihlâsa mâlik bir allâme ve hem gayet âli bir deha ve nüfuzlu, derin bir içtihad ve bir kuvve-i kudsiyyeye sahib olsun...
Üçüncüsü: Kur’an tefsirinin tam bir ihlâsla te’lif edilmiş olması ki: Müellifin, Cenâb-ı Hakk’ın rızasından başka, hiçbir maddî, ma’nevî menfaatı gaye edinmemesi ve bu ulvî hâletin müellifin hayatındaki vukuatlarda müşahede edilmiş olması...
Dördüncüsü: Kur’anın en büyük mu’cizelerinden birisi de, gençlik ve tazeliğini muhafaza etmesidir. Ve o asırda inzal edilmiş gibi, her asrın ihtiyâcını karşılayan bir vechesi olmasıdır.