Mektubat | Gönüller Fatihi Büyük Üstada | 489
(489-491)

[Medine-i Münevvere'de bulunan mühim bir âlimin, Risale-i Nur hakkında yazdığı bir manzumesidir.]

Gönüller Fâtihi Büyük Üstada

  Nuruyla bütün gönlümü fetheyleyen üstad!

  Gönlüm seni, kudsî heyecanlarla eder yâd...

  İlhamıma can geldi beraet haberinle,

  Mü'minleri şâdeyleyen ulvî zaferinle.

  Sıyrıldı ufuklardan o kasvetli bulutlar;

  Göklerde melekler, bu büyük bayramı kutlar.

  Milyonların îmanını kurtardı cihadın;

  Par-par yanar îmanlı gönüllerdeki yâdın.

  Coşturmada imanları, binlerle vecizen,

  Tarihini kudsî heyecanlarla süzerken.

  İlhamımı mestetti tecellâ-yı cemalin;

  "Fâtih" gibi rehberleri andırmada halin.

  Dağlar gibi sarsılmadın, en korkulu günlerde,

  Her ânı ölümler dolu tazyikın önünde.

  Dünyalara dehşet salıyor sendeki îman;

  Sarsılmayan îmanına düşman bile hayran.

  Rehber sana zira "Yüce Peygamberimiz"dir.

  Ölmez eserin: Gençliğe gösterdiğin izdir.

  Kur'an-ı Kerim'in ezelî feyzine erdin;

  İnsanlığa, îman ve kemâl dersini verdin.

  Ey başlara Cennetlerin ufkundan inen tac!

  Âlem senin irfanına, irşadına muhtaç.

  Derya gibi nurlar taşıyor her eserinden;

  "Allah"a giden Nurcuların rehberisin sen!

Ses Yok

Mektubat