Mektubat | Yirmi Dokuzuncu Mektub | 431
(390-463)
Altıncı Risâle Olan Altıncı Kısmın Zeyli

Es’ile-i Sitte

(İstikbâlde gelecek nefret ve tahkirden sakınmak için, şu mahrem zeyil yazılmıştır. Yâni “Tuh o asrın gayretsiz adamlarına!” denildiği zaman, yüzümüze tükürükleri gelmemek için veyahud silmek için yazılmıştır.

Avrupa’nın insaniyet-perver maskesi altında vahşi reislerinin sağır kulakları çınlasın!.. Ve bu vicdansız gaddarları bize musallat eden o insafsız zâlimlerin görmeyen gözlerine sokulsun! Ve bu asırda, yüz bin cihette “Yaşasın Cehennem” dedirten mimsiz medeniyet-perestlerin başlarına vurulmak için yazılmış bir arzuhâldir.)



Bu yakınlarda ehl-i ilhadın perde altında tecavüzleri gâyet çirkin bir sûret aldığından; çok biçâre ehl-i îmana ettikleri zalîmane ve dinsizcesine tecavüz nev’inden; bana, husûsî ve gayrı resmî, kendim tâmir ettiğim bir mâbedimde, husûsî bir-iki kardeşimle husûsî ibâdetimde, gizli ezan ve kâmetimize müdahale edildi. “Ne için Arabca kâmet ediyorsunuz ve gizli ezan okuyorsunuz?” denildi. Sükûtta sabrım tükendi. Kabil-i hitab olmayan öyle vicdansız alçaklara değil; belki milletin mukadderatiyle, keyfî istibdâd ile oynayan fir’avn meşreb komitenin başlarına derim ki: Ey ehl-i bid’a ve ilhad!.. Altı suâlime cevab isterim.

Dinle
-

Mektubat