Türkçe
English
العربية
Pyccĸий
français
Deutsch
Español
italiano
中文
日本語
Қазақ
Кыргыз
o'zbek
azərbaycan
Türkmence
SURA LXXIV
“EL-MUDESSIR” (“Pokrien”)
Mekka - 56 ajeti
Vo imeto na Allah, Milostiviot Somilosen!
1. Ej ti, pokrien!
2. Stani i opomenuvaj!
3. i Gospodarot tvoj, veli~aj Go,
4. i oblekata tvoja, o~isti ja,
5. i od ne~istoto, oddale~i se!
6. Ne murti se, {to ti se pri~inuva mnogu!
7. I zaradi Gospodarot tvoj, strpi se!
8. A koga vo Surlata }e se duvne,
9. ete, toga{, }e bide Den te`ok:
10. za nevernicite ne }e bide lesen!
11. Ostavi Me nasamo so onoj {to go sozdadov osamen,
12. i mu dadov bogatstvo golemo,
13. i mu dadov sinovi svedoci;
14. Jas za nego podgotviv i podgotovka edna.
15. A potoa saka{e da mu dadam pove}e.
16. No, ne! Be{e tvrdoglav, navistina, kon znamenijata Na{i,
17. i }e go svitkam so te{kotii!
18. Toj, navistina, mnogu razmisluva{e i mnogu smeta{e!
19. Pa, neka bide ubien kako taka smeta{e,
20. i pak neka bide ubien kako taka smeta{e!
21. Potoa pogledna,
22. potoa se namurti i se stemni,
23. potoa gi svrti ple}ite i se naduva,
24. pa re~e: “Ova, navistina, e samo vol{ebni{tvo {to se nasleduva!
25. Ova e samo govor ~ove~ki!”
26. Jas }e go frlam vo ognot Sekar.
27. A od kaj znae{ ti {to e toa Sekar?
28 Vo nego ni{to ne ostanuva ni pepel;
29. plamenik za lu|eto;
30. nad nego bdeat devetnaesetmina:
31. a melekite Nie gi odredivme da bidat tie {to bdeat vrz ognot. Brojot nivni e isku{enie za onie koi ne veruvaa, i za da se uverat onie so dadenata im Kniga, i na vernicite veruvaweto da im se zgolemi i za da ne se somnevaat onie so dadenata im Kniga, i vernicite, i za da im se re~e na onie koi imaat bole{tina vo srcata nivni, i na nevernicite - {to saka Allah da poka`e so ovoj primer? Ete, taka Allah go skr{nuva vo zabluda onoj kogo On saka, i On upatuva kogo saka. Vojskata Negova ja znae samo On! A toa e samo Opomena za lu|eto!