Türkçe
English
العربية
Pyccĸий
français
Deutsch
Español
italiano
中文
日本語
Қазақ
Кыргыз
o'zbek
azərbaycan
Türkmence
SURA XXVIII
“EL-KASAS “ (“Ka`uvawa”)
Mekka - 88 ajeti
Vo imeto na Allah, Milostiviot Somilosen!
1. Ta, sin, mim!
2. Eve ajeti od Knigata jasna.
3. Ti ka`uvame vistina od ka`uvawata za Musa i faraonot, za lu|eto koi veruvaat.
4. Faraonot, navistina, se vozdignuva{e po zemjata i `itelite nejzini vo dru`ini gi razedinuva{e, oslabnuvaj}i gi ednisodrugi, kolej}i gi sinovite nivni i ostavaj}i gi vo `ivot }erkite nivni. Toj, navistina, be{e me|u bezrednicite!
5. I Nie posakuvame da gi daruvame onie koi se ugneteni na zemjata; gi postavuvame za voda~i i gi postavuvame za naslednici,
6. i gi zacvrstuvame na zemjata i pravime faraonot, Haman i vojskite nivni da go zdogledaat ona od {to tie, tokmu, stravuvaat.
7. I & vdahnavme na majkata na Musa: “Doj go! Pa, koga }e ti padne strav, frli go vo reka, ne stravuvaj i ne taguvaj! Nie, navistina, }e ti go vratime i }e go odredime za eden od pejgamberite!”
8. I toga{ semejstvoto na faraonot go zede za da bide prijatel nivni i gri`a nivna. Faraonot i Haman i vojskata nivna, navistina, bea gre{nici!
9. I `enata na faraonot re~e: “Radost za moeto oko i za tvoeto oko! Ne ubivaj go. Mo`ebi }e ni bide od korist ili, pak, da si go posinime.” I ni{to, tokmu, ne usetuvaa!
10. I srceto na majkata na Musa vedna{ stana prazno; taa samo {to toa ne go razvideli. I Nie da ne go zajaknevme srceto nejzino taa, sekako, }e be{e me|u neverni~kite.
11. I taa & re~e na sestrata negova: “Sledi go!” I ete, taka taa go zdogleda od dale~ina. I ni{to onie ne usetuvaa!
12. I od porano Nie mu zabranivme doilki. Taa, toga{, re~e: “Da vi gi poka`am li doma}inite koi }e se gri`at za nego, i koi }e go sovetuvaat?”
13. Pa, go vrativte kaj majka mu za da se zaraduva okoto nejzino, da ne taguva i da znae deka vetuvaweto Allahovo, navistina, e vistina, no, ete, mnozinstvoto od niv ne znaat!
14. I bidej}i sjakna i stasa, Nie mu dadovme i mudrost i znaewe. I ete, taka gi nagraduvame dobro~initelite!
15. I vleze vo gradot vo vreme koga `itelite negovi ne go zapazija. Pa, naide na dva ~oveka koi se tepaa. Edniot be{e od negovata prijatelska a drugiot od negovata neprijatelska dru`ina. I go povika vo pomo{ onoj od dru`inata negova protiv onoj od dru`ninata neprijatelska. I Musa go udri so raka i go usmrti, i re~e: “Ova e delo {ejtansko. [ejtanot, navistina, e neprijatel i skr{nuva~ vo zabluda otvorena!”