49. Na ~ovekot nikoga{ ne mu dosaduva da se moli za dobro, a, ako, pak, go snajde zlo nekakvo, o~ajuva, bez nade` e!
50. A ako, pak, Nie dademe da ja vkusi milosta Na{a, ve}e po {tetata {to mu se slu~ila, sigurno }e re~e: “Ova e moe, i ne mislam deka ^asot nekoga{ }e dojde. A ako, pak, bidam vraten kaj Gospodarot moj... kaj Nego, mene, navistina, me ~eka dobrina.” Pa, sigurno Nie }e gi izvestime onie koi ne veruvaat za ona {to go rabotea, i }e dademe da ja iskusat,sigurno, kaznata golema!
51. A koga Nie nekoj ~ovek go blagoslovuvame, stanuva ramnodu{en i, od svoja strana, ostanuva nastrana, a ako go snajde zlo, ete go, kako dolgo se moli.
52. Ka`i: “[to mislite? Ako e toa od Allah, a vie ne veruvate vo toa! A koj skr{nal vo zabluda pove}e od onoj koj e vo sekotina dale~na?”
53. Nie }e im gi poka`eme znamenijata Na{i vo vidicite a i vo niv samite za da im stane jasno deka toj, navistina, e vistina. Neli e dosta toa {to Gospodarot tvoj, sekako, e Svedok za s#!
54. E, ne e taka: tie se somnevaat vo sredbata so Gospodarot svoj, a On, sekako, opfa}a sе!