Türkçe
English
العربية
Pyccĸий
français
Deutsch
Español
italiano
中文
日本語
Қазақ
Кыргыз
o'zbek
azərbaycan
Türkmence
22. No, zboruvaat: “Nie gi zateknavme predcite na{i vo ovaa vera i nie, navistina, se upatuvame po tragite nivni!”
23. I ete, taka Nie ne isprativme nieden pejgamber pred tebe, vo nieden grad, a rasipnicite da ne re~ea: “Nie gi zateknavme predcite na{i vo ovaa vera i nie, navistina, se upravuvame po tragite nivni.”
24. Im zboruva{e: “I zarem da vi dojdev so patokaz podobar od onoj {to go zateknavte kaj predcite va{i?” Zboruvaa: “Nie, navistina, ne veruvame vo ona so {to ste isprateni.”
25. Pa, Nie im se odmazdivme. I pogledni kakva be{e kaznata vrz la{kovcite!
26. I koga Ibrahim mu re~e na babo mu i na narodot svoj: “Jas sum, navistina, daleku od ona {to go obo`avate,
27. osven Onoj koj me sozdade pa On i }e me upati.”
28. I toj zborot go ovekove~i me|u potomstvoto svoe za da se vratat kon Patokazot.
29. No, Jas im dadov da u`ivaat tie i predcite nivni s# dodeka ne im dojde vistinata i pejgamberot o~igleden!
30. I bidej}i im dojde vistinata, rekoa: “Ova e vol{ebni{tvo; vo nego, navistina, ne veruvame.”
31. Zboruvaa: “Zo{to ovoj Kur an ne e objaven na eden ~ovek od dva grada golemi?”
32. Tie li ja spodeluvaat milosta na Gospodarot tvoj? Nie gi spodelivme me|u niv `ivotnite potrebi nivni vo `ivotot na ovoj svet. I edninadrugi gi vozdignavme, so stepeni, za da se pot~inat edninadrugi. A milosta na Gospodarot tvoj e podobra od ona {to go zbiraat.
33. A lu|eto da ne bea vo edna zaednica za onie koi ne veruvaa vo Milostiviot Nie }e odredevme ku}ite da im bidat izgradeni od srebro a i skalilata po koi se ka~uvaat,
34. a vo ku}ite svoi vrati i legla vrz koi se potpiraat, isto taka,
35. i, nakitite, sekako. I seto toa, ete, e u`ivawe vo `ivotot na ovoj svet, a Ahiret, pak, kaj Gospodarot tvoj, e za bogobojazlivite.
36. A onoj koj }e se odvrati od spomenuvaweto na Milostiviot Nie }e mu go natovarime [ejtanot i }e mu stane blizok.
37. A onie, navistina, gi odvra}aat od Patot i smetaat deka se upatuva~i.
38. A koga }e dojde kaj Nas, }e re~e: “E, {teta! Me|u mene i tebe da be{e edna dale~ina od Istok do Zapad! E, samo kolku si lo{ drugar!
39. I ne }e vi koristi denes, i zatoa {to zulum pravevte, }e bidete vo kaznata, navistina, zdru`eni!
40. Ti li mo`e{ da napravi{ da slu{aat nemite ili, pak, da gi upati{ slepite: onie koi o~igledno skr{nale vo zabluda.
41. Pa, da te zemavme Nie nim sigurno }e im se odmazdevme,
42. ili da ti go poka`eme ona so {to im se zakanuvame... pa, Nie, navistina, imame mo} protiv niv.
43. Pa, pridr`uvaj se kon ona {to ti e objaveno. Ti si, navistina, po patot vistinski!