Türkçe
English
العربية
Pyccĸий
français
Deutsch
Español
italiano
中文
日本語
Қазақ
Кыргыз
o'zbek
azərbaycan
Türkmence
21. Ili: Mislat li onie koi zaronija vo zlodela deka Nie }e gi izedna~ime so onie koi veruvaat i koi dobri dela rabotat... deka se isti `ivotite nivni i umirawata nivni. E, samo kolku lo{o prosuduvaat!
22. I Allah gi sozdade nebesata i Zemjata so vistina. I sekoja du{a }e bide nagradena spored ona {to go spe~alila, i nim ne }e im se napravi nepravda!
23. Ne go vide li onoj koj za svoj bog ja zema strasta svoja, kogo Allah vo zabluda go skr{na, znaej}i, i komu mu go zape~ati i sluhot negov i srceto negovo, a pred opulot negov zavesa postavi. Pa, koj }e go upati po Allah? Ne se se}avate li?
24. I zboruvaat: “@ivotot e samo na ovoj svet na{. I umirame i `iveeme, a ona {to ne ni{ti e samo vremeto.” Ete, onie za toa ne znaat ni{to. Taka samo si zamisluvaat!
25. A koga im se ka`uvaat ajetite Na{i jasni, dokaz nivni e samo ova ka`uvawe: “Donesete gi predcite na{i ako ste iskreni!”
26. Ka`i: “Allah ve o`ivuva, potoa On ve usmrtuva, potoa }e ve zbere na Denot suden vo koj nema somnenie.” No, mnozinstvoto na lu|eto ne znaat!
27. Vlasta i na nebesata i na Zemjata e - Allahova! A Denot vo koj }e se slu~i ^asot, na Denot toj, }e bidat porazeni onie koi nevistini izmisluvaat.
28. I }e go vidi{ sekoj narod na kolena; sekoj narod }e bide povikan spored Knigata svoja. Denes }e bidete nagradeni za ona {to go rabotevte!
29. Ova e Knigata na{a koja vistina }e vi zboruva. Nie, navistina, go bele`ivme ona {to go rabotevte!
30. [to se odnesuva do onie koi veruvaat i koi dobri dela rabotat... pa, Gospodarot nivni }e gi vovede vo milosta Svoja. Ete, toa vi e pobeda jasna!
31. A {to se odnesuva, pak, do onie koi ne veruvaat: “Neli vi se ka`uvaa ajetite Moi, pa se naduvte i bevte narod nasilni~ki?”
32. I koga }e se re~e{e: “Vetuvaweto Allahovo, navistina, e vistina, i ^asot vo koj, sekako, nema somnenie,” - zboruvavte: “Ne znaeme {to e toa ^as? Nie samo se somnevame i nie ne sme ubedeni vo toa.”
Xuz 26
33. I }e im se prika`at zlodelata nivni {to gi pravea i }e im se ovistini ona {to go ismevaa.
34. I }e se re~e: “Denes Nie }e zaboravime na vas kako {to vie zaboravivte na Sredbata na ovoj Den va{; ognot e prestojuvali{teto va{e i za vas nema poddr`nici.
35. Ete, toa vi e za{to gi ismevavte znamenijata Allahovi i {to ve obzede `ivotot na ovoj svet.” Pa, denes ne }e bidat izvedeni od ognot a nitu, pak, od niv }e se bara da se izvinat.
36. Pa, blagodarnosta Mu pripa|a na Allah, Gospodarot na nebesata, Gospodarot na Zemjata i Gospodarot na svetovite!
37. Veli~ijata i na nebesata i na Zemjata se - Negovi! On e Silen i Mudar!