Türkçe
English
العربية
Pyccĸий
français
Deutsch
Español
italiano
中文
日本語
Қазақ
Кыргыз
o'zbek
azərbaycan
Türkmence
147. Onie koi gi smetaa za la`ni znamenijata Na{i i Sredbata na Denot ahiretski... }e propadnat delata nivni. ]e bidat li nagradeni poinaku otkolku {to rabotea?
148. I narodot na Musa po nego od nakitot negov napravi tele otelotvoreno koe rika{e. Ne gledaat li deka toa, navistina, ne im zboruva i deka ne gi upatuva po Patot? Prifatija tele i bea nevernici!
149. I bidej}i se pokajaa i vidoa deka skr{naa vo zabluda, rekoa: “Da ne ni se smiluva{e Gospodarot na{ i da ne ni proste{e }e bevme me|u porazenite, sekako!”
150. I bidej}i Musa se vrati kaj narodot svoj, lut i o`alosten, re~e: “E, kolku lo{o me nasledivte vo otsastvoto moe! Neli pobrzavte so naredbata od Gospodarot va{?” Gi rasfrla plo~ite i go fati za kosa brata si, tegnej}i go kon sebe. I mu re~e: “Sine od majka mi, narodot me smeta{e slab i samo {to ne me ubija. Ne poni`uvaj me zaedno so neprijatelite i ne izedna~uvaj me so narodot neverni~ki!”
151. Musa re~e: “Gospodare moj, prosti ni, mene i na brat mi i vovedi n# vo milosta Tvoja. Ti si me|u milostivite Najmilostiviot!”
152. Na onie koi go prifatija teleto }e gi stigne lutinata od Gospodarot i poni`uvawe vo `ivotot na ovoj svet. Ete, taka Nie gi kaznuvame onie koi lagi izmisluvaat!
153. Onie koi rabotea zli dela i koi potoa se pokajaa i koi veruvaa... Gospodarot tvoj, navistina, e Prostuva~ i Somilosen!
154. I bidej}i lutinata na Musa popu{ti gi zede plo~ite na koi bea vpi{ani i Patokazot i Milosta za onie koi, sekako, se pla{at od Gospodarot svoj.
155. I Musa odbra od svojot narod sedumdeset lu|e za sostanokot so Nas. I bidej}i gi {ibna zemjotres, toj re~e: “O Gospodare moj, da posaka{e }e gi uni{te{e od porano. I mene, isto taka. Zarem }e n# kazni{ za ona {to go napravija od nas onie koi se bezumnici? Toa, sekako,e isku{enie od Tebe, so koe skr{nuva{ od patot vistinski kogo saka{ i upatuva{ po patot vistinski kogo saka{. Ti si na{ Za{titnik; prosti ni i smiluvaj ni se! Me|u prostuva~ite Ti si Najdobriot!
156. I vpi{i za nas na ovoj svet dobro a dobro i na Ahiret. Nie, sekako, bevme upateni kon Tebe." A On re~e: “Kaznata Moja go snajduva onoj kogo Jas sakam, a milosta Moja gi opfa}a site ne{ta. Toa }e im go vpi{am na onie koi se bogobojazlivi, i koi ze}at davaat i koi vo ajetite Na{i veruvaat,
157. onie koi go sledat glasnikot pejgamber, koj ne znae da pi{uva i da ~ita, kogo go nao|aat zaveden kaj niv - i vo Tevrat i vo Inxil - i koj im nareduva dobro i koj im zabranuva zlo, i koj im gi dozvoluva dobrite jadewa, a im gi zabranuva ne~istite, i koj gi osloboduva od tovarot svoj i od prangite koi se vrz niv; i onie koi mu veruvaat, i koi go poddr`uvaat, i koi go pomagaat, i koi go sledat nego i objavenata mu svetlina... tokmu, spasenite se!