43. A sin mu re~e: "]e se iska~am na brdoto koe }e me za{titi od vodata. A Nuh re~e: “Denes nema nikoj da se za{titi od naredbata Allahova, osven onoj komu On }e mu se smisluva." I me|u niv se ispre~i branot i sin mu be{e me|u potopenite!
44. I be{e re~eno: “O zemjo, progoltaj ja vodata tvoja a ti nebo, prestani!” I vodata se povle~e i rabotata ve}e be{e re{ena, i brodot zastana na Xudij, i be{e re~eno:"Daleku neka bide narodot zulum}arski!"
45. I go povika Nuh Gospodarot svoj, i re~e: "Gospodare moj, sinot moj, navistina, e ~edo moe, a vetuvaweto Tvoe, sekako, e vistinsko i Ti si me|u sudiite Najdobriot!"
46. Allah re~e: “O Nuh, toj, stvarno, ne e od semejstvoto tvoe: toj e nepopravliv. Pa, ne moli Me za onoj za kogo ne znae{. Jas, navistina, te sovetuvam da ne bide{ me|u neznajkovcite!”
47. Nuh re~e: "Da, Gospodare moj, jas tebe ti se priklonuvam: nikoga{ nema da Te molam za ona {to ne go znam. I dokolku ne mi prosti{ i ne mi se smiluva{, }e bidam, sekako, me|u porazenite!”
48. Be{e re~eno: “O Nuh, ka~i se so pozdrav od Nas, i so beri}etite vrz tebe i vrz lu|eto koi se so tebe, i }e ima narodi na koi Nie }e im davame da u`ivaat edno vreme, a potoa }e gi pogodi od Nas kazna bolna."
49. Ete, toa se del od ka`uvawata za Nevidlivoto koi, tokmu, Nie ti gi vdahnavme. Ne gi znaevte ni ti ni narodot tvoj, od porano. Pa, strpi se, za{to, navistina, nagradata e kone~na za bogobojazlivite!
50. I do Ad, bratot nivni Hud, Nie go isprativme. Re~e: “O narode moj, obo`avajte Go Allaha. Drug bog osven Nego nemate. Vie ste samo la{kovci!
51. O narode moj, ne baram nagrada za ova. Nagradata moja e od Onoj koj me sozdade. Nema li da se vrazumite?
52. O narode moj, barajte pro{ka od Gospodarot va{, potoa pokajte Mu se, za{to On }e vi isprati od nebo do`d izobilen, i On }e ja zgolemi mo}ta vrz mo}ta va{a, i ne vrtete gi ple}ite kako silnicite.”
53. Rekoa: “O Hud, ti ne ni donese jasnotija i nie nema da gi ostavime bo`estvata na{i zaradi zborot tvoj i, sekako, nema da ti veruvame!”
54. Nie tvrdime deka nekoe od bo`estvata na{i te pogodilo so zlo. Re~e: “Allaha za svedok go zemam, i posvedo~ete deka sum, navistina, daleku od ona {to Mu go zdru`uvate,
55. pokraj Nego. Pa, lukavo postapete protiv mene i ne davajte mi rok,
56. jas, navistina, se potpiram vrz Allah, Gospodarot moj i Gospodarot va{. Nema niedno `ivotno a On da nema mo} vrz nego. Gospodarot moj, navistina, kon patot vistinski upatuva!"
57. Pa, ako gi svrtat ple}ite ete, jas vi go dostaviv ona so {to bev ispraten do vas. I Gospodarot moj }e ve zameni so drug narod i vo ni{to ne }e mu na{tetite. Gospodarot moj, navistina, e Bdeec nad se!