Türkçe
English
العربية
Pyccĸий
français
Deutsch
Español
italiano
中文
日本語
Қазақ
Кыргыз
o'zbek
azərbaycan
Türkmence
76. O Ibrahim, izbegni go toa. Naredbata od Gospodarot tvoj ve}e ti dojde a nim }e im dojde, navistina, kaznata neminovna.
77. I bidej}i pratenicite Na{i mu dojdoa na Lut, doa|aweto nivno im be{e neprijatno, i vo du{ata si po~uvstvuva tesnotija, i re~e: “Ova e te`ok den!”
78. I mu dojde narodot negov, brzaj}i kon nego, a porano... rabotea lo{i dela. Re~e: “O narode moj, ovie se }erki moi, i onie vi se po~isti. Pa, pla{ete se od Allah, i vo prisustvo na gostite moi, ne sramotete me. Nema li me|u vas ~ovek pameten?”
79. Tie rekoa: Ve}e znae{e deka ne ni se potrebni }erkite tvoi. I ti, sigurno, }e go soznae{ ona {to go sakame.”
80. Toj re~e: “E, koga bi imal mo} protiv vas ili koga bi mo`el da se za{titam kaj nekoja sila golema!”
81. Tie rekoa: “O Lut, nie sme pratenici od Gospodarot tvoj. Pa, onie ne }e te stignat i zatoa otpatuvaj so semejstvoto tvoe, vo polovinata od no}ta, i nikoj od vas neka ne go vrti pogledot nazad, osven `enata tvoja. Da, nejze }e i se slu~i ona {to i nim }e im se slu~i. Rokot nivni, navistina, se mugrite. A zarem mugrite ne se blisku?
82. I bidej}i stapi naredbata Na{a, s# ona {to be{e gore Nie go sramnivme i gi opsipavme so gust do`d, skamenet kal, koj neprestano pa|a{e,
83. {to be{e ve}e obele`en za toa od Gospodarot tvoj, i takvoto ne{to ne e daleku od zulum}arite.
84. I do Medjen, nivniot brat [uajb, Nie go isprativme. Re~e: “O narode moj, obo`avajte go Allaha. Drug bog osven Nego nemate. I ne skratuvajte ni na kantar ni na vaga. Jas gledam deka ste, navistina, vo dobro izobilno i, sekako, se pla{am za vas od kaznata na denot seopfaten.
85. O narode moj, merete pravedno i na kantar i na vaga, i ne skratuvajte im na lu|eto nivni od ne{tata nivni, i ne sejte bezredie po zemjata!
86. Ona {to Allah go ostavi za vas e podobro za vas ako ste vernici! Jas ne sum va{ ~uvar!”
87. Tie rekoa: “O [uajb, dali namazot tvoj ti nareduva da go ostavime ona {to go obo`avaat predcite na{i ili, pak, spored `elba na{a da postapime so imotot na{. Ti si, navistina, blag i upatuva~!
88. Toj re~e: “O narode moj, videte deka sum pri jasnotijata od Gospodarot moj koj me snabdi so ubav ‘rsk. I ne sakam da go prepora~uvam ona od {to ve odvra}am, tuku sakam, kolku {to e vo mo`nost moja, da napravam dobro. A uspehot moj zavisi samo od Allah. Vrz Nego se potpiram i Nemu mu se obra}am!
89. O narode moj, neslagaweto so mene neka ne ve dovede do toa da vi se slu~i sli~no na ona {to mu se slu~i na narodot na Nuh ili na narodot na Hud ili na narodot na Salih. A ni narodot na Lut ne e daleku od vas.
90. Barajte pro{ka od Gospodarot va{, potoa upatete Mu pokajanie. Gospodarot moj, navistina, e Somilosen i Naklonet!