Barla Lâhikası | Mektub 6 | 13
(13-13)

Bu kere irsal buyurulan Mektûbâtü’n-Nur zeyilleri, emsâli gibi hoş, güzel ve bedi’dir. Eserlerin Nur ism-i azîminin tecellisi olduğuna, ihtiyaca ve hâl-i âleme göre yazdırıldığına bence aslâ şübhe kalmamıştır. Bunu küçük bir misal ile te’yid etmek isterim. Mülhidler çok ileri gidiyorlar. Meselâ:...... ilâ âhir.

İşte bu ahmakların hezeyanına ve her nevi iğfallerine ve zâhiren süslü lâflarına kanmayarak, îman ve itikadlarında sâbit kadem olmaları için erbab-ı îmana kuvvet ve zümre-i tuğyana kahr ve şiddetle ders-i ibret verecek pek münâsebetli sözler, mevzubahs âsârda ayân-beyân görülmektedir.

Hayfâ ki, bu Nurlar şimdilik (Hâşiye). lihikmetîn pek mahdud sahada ve ancak mü’minler içinde neşredilebilir.


Hulûsî


--------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Hâşiye): Bundan otuz beş sene evvel.

Səs yoxdur

Barla Lâhikası