Barla Lâhikası | Mektub 103 | 110
(110-110)

(Sözler hakkında Murad Efendi’nin fıkrasıdır)

Aziz Dost!

Derya-yı maârifden semâ-yı irfâna İlâhî bir hava ile coşup fışkıran ve semâ-yı irfandan zemin-i maârife İlâhî bir hava ile inen bârân-ı mârifeti ve feyezân-ı hikmeti zemin ile âsuman arasında seyre dalmıştım. Bu sırada coşan deryanın ka’rından, sâhil-i beyâna bahâ takdir edilemeyen cevahir geliyordu. Bunlardan bir mikdar olsun almaya iktidarım gelmiyor ve gelemiyordu. Yalnız görüp alabildiğim birşey varsa, bedî’in cilvesiyle bedi’iyatın neş’esiyle hayrettir.

Murad


Səs yoxdur

Barla Lâhikası