Barla Lâhikası | Mektub 136 | 143
(143-143)

(Husrev’in fihriste hakkında bir fıkrasıdır)

Aziz Üstadım!

Senelerden beri vücûda getirilen misilsiz âsâra, Otuz Birinci Mektub’un On Beşinci Lem’asıyla öyle misilsiz bir eser daha ilâve buyurulmuş oluyor ki; o şâheserler, böyle şâh bir eseri; o hârika bedîiyyat, böyle bedî’ bir zübdeyi; o acib te’lifat, böyle acib bir mecmûayı; o azîm hakâik, böyle bir azîm külliyât-ı hakâikı ve o nurlu risâleler, böyle nurlu bir fihristeyi istiyordu. Yüz binler şükrolsun ol Feyyâz-ı Mutlak Hazretlerine ki; hiçbir müellifin muvaffak olamadığı böyle misilsiz eseri, hazine-i rahmetînden ihsan etmekle, yüz yirmi adede vâsıl olan Külliyat-ı Nur’u, yüz yirmi sahifeden aşağı olmayan misilsiz fihristesiyle bir yerde toplamış bulunuyor. Bu risâlenin menfaati, fevâidi o kadar çok ki; îzaha hâcet yok. Bu kıymetdar risâle, kendi kendini lâyık olduğu bir tarzda medhediyor. Hem o kadar güzel medhediyor ki, fevkinde beyân olamaz.

Husrev


Səs yoxdur

Barla Lâhikası